پیش بینی بی رمقی زناشویی براساس طرحواره های ناسازگار اولیه در زنان شاغل شهر مرودشت

هدف پژوهش حاضر" پیش بینی بی رمقی زناشویی براساس طرحواره های ناسازگار اولیه در زنان شاغل شهر مرودشت بوده است پژوهش حاضر ، از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی و از نوع همبستگی بود.جامعه آماری این پژوهش را شامل تمامی افراد زنان شاغل شهر مرودشت در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بوده است محقق با استفاده از روش نمونه هدفمند ۱۲۰نفر را به عنوان نمونه انتخاب کرد. ابزار اندازه گیری در این پژوهش شامل پرسشنامه بی رمقی زناشویی و پرسشنامه طرحواره یانگ بوده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی(میانگین و انحراف استاندارد) و در سطح استنباطی، رگرسیون چند متغیره به روش همزمان استفاده شد. که نتایج نشان داد طرحواره های ناسازگار اولیه قادر به پیش بینی بی رمقی زناشویی در زنان شاغل می باشد. طرحواره های ناسازگار اولیه قادر به پیش بینی بی رمقی زناشویی در زنان شاغل می باشد.

کلیدواژه ها:

بی رمقی زناشویی ، طرحواره های ناسازگار اولیه