مروری بر تدوین شاهنامه و تاثیرات آن بر تاریخ فرهنگی و اجتماعی ایران
محل انتشار: دومین همایش بین المللی جامعه شناسی، علوم اجتماعی و آموزش و پرورش با رویکرد نگاهی به آینده
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 41
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SEDCONF02_244
تاریخ نمایه سازی: 4 تیر 1403
چکیده مقاله:
ادبیات ایران مرهون تلاش های شاعران بزرگی می باشد که یکی از این شاعران و سردمداران ادبیات ایران فردوسی با شاهنامه خود می باشد. شاهنامه پژوهان و اهالی شاهنامه، باید شاهنامه را آنطور که هست بازگو کنند و با تحقیق درست و مطابق با اصل آن، به بیان این گنجینه نفیس بپردازند و برای ترویج پیام شاهنامه که همانا خودباوری و هویت ملی و فرهنگی ایرانیان است، استفاده کنندبیگمان شاهنامه فردوسی گران ترین و ارزشمندترین سند هویت ملی، فرهنگی و اجتماعی قوم ایرانی است. این اثرسترگ مجموعه باورها، اندیشه ها، اعتقادات و داشته هایی است که فردوسی از منابع مختلفی گردآوری کرده که دسترسی به آنها امروزه بسیار دشوار و گاه ناممکن است. شاهنامه حلقه محکم اتصال فرهنگ ها و خرده فرهنگ ها در سرزمین ماست و شاید از این حیث کمتر اثر ادبی توانسته تا این اندازه در فرهنگ ایران زمین تاثیرگذارباشد علل جاودانگی شاهنامه در این هزار سال را نگاه انسانی و جهانی فردوسی است. شاهنامه نامه فرهنگ و منش ایرانیان است. شاهنامه استوارترین، پایدارترین پایگاه چیستی ایرانی نیز هست. دراین مقاله با استفاده از روش تحقیق توصیفی، تحلیلی کتابخانه ای به بررسی تاثیر شاهنامه بر تاریخ و فرهنگ ایران پرداخته شده است.
نویسندگان
معصومه کاویان
فوق لیسانس تاریخ اسلام