بررسی تاثیر آموزش به شیوه داستان سرایی دیجیتال بر بهبود مهارت اجتماعی و تفکر خلاق دانش آموزان پسر پایه چهارم شهرستان تربت حیدریه در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش به شیوه داستان سرایی دیجیتال بر بهبود مهارت اجتماعی و تفکر خلاق دانش آموزان پسر پایه چهارم شهرستان تربت حیدریه در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ انجام گرفت. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی، از نظر روش و ماهیت اجرای تحقیق، توصیفی – پیمایشی بوده و به صورت شبه آزمایشی اجرا شد. جامعه آماری تحقیق شامل دانش آموزان پسر پایه چهارم شهرستان تربت حدریه در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بودند که با استفاده از روش نمونه گیری غیر تصادفی در دسترس و فرمول کوکران تعداد ۴۰ نفر به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شده و به صورت پیش آزمون و پس آزمون مورد مطالعه قرار گرفتند. روش گردآوری داده ها به دوصورت روش کتابخانه ای و روش میدانی بود. مهمترین ابزار تحقیق پرسشنامه بود. به منظور سنجش متغیرهای مهارت اجتماعی و تفکر خلاق از پرسشنامه های ماتسون و همکاران (۱۹۸۳) و ولچ و دووال (۲۰۰۲) استفاده شد. همچنین، جهت سنجش داستان سرایی دیجیتال از پروتکلی برگرفته از پژوهش یانگ و همکاران (۲۰۲۲) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده های توصیفی و استنباطی از طریق نرم افزار SPSS انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که داستان سرایی دیجیتال بر بهبود مهارت اجتماعی و تفکر خلاق دانش آموزان تاثیر معناداری دارد. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که آموزش به شیوه داستان سرایی دیجیتال در دانش آموزان می تواند سطح مهارت اجتماعی و تفکر خلاقانه آنها را بهبود چشمگیری دهد.

کلیدواژه ها:

داستان سرایی دیجیتال ، بهبود مهارت اجتماعی ، تفکر خلاق ، دانش آموزان ، شهرستان تربت حیدریه.