بررسی ویژگی ها، مراحل و محدودیت های سنجش عملکردی

پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگی های سنجش عملکردی در ارزشیابی های کلاسی انجام شد. در گذشته نظریه های یادگیری رفتاری، افکار معلمان را نسبت به آموزش تحت تاثیر قرار می داد و بر اساس آنها معلمان اعتقاد داشتند که یادگیری در مراحل کوچک انجام می شود. بنابراین نظام ارزشیابی سنتی بر آزمون هایی مبتنی بود که سنجش خرد را می سنجند. اما امروزه نظریه های شناختی یادگیری بر آموزش تاثیر گذاشته اند و مهارت های فکری پیچیده مورد توجه قرار گرفته است. نظریه های شناختی جدید بر جنبه های فکری و خود نظم دهی فراگیر تاکید می کنند. بنابراین امروزه توجه بیشتر معطوف به این است که چگونه فراگیران دانش را تفسیر می کنند و به کار می گیرند تا مسائل پیچیده را حل کنند. این گونه مهارتها با آزمونهای عینی و سنتی مثلا آزمون های چند گزینه ای قابل سنجش نیستند. آزمون های عملکردی آموخته های فراگیر را در حیطه های مختلف در عمل به کار می گیرد و فراگیر طی انجام آن نشان می دهد تا چه اندازه در کاربرد آنها توانا است. سنجش عملکردی یا آزمون های عملکردی به نوع اصیل و جایگزینی از سنجش اشاره دارند که در آن دانش آموزان از طریق فعالیت در تکالیف دنیای واقعی به طور مستقیم سنجش می شوند. به عبارتی دیگر، در این نوع سنجش، فرآیندها یا فرآورده های یادگیری دانش آموزان به طور مستقیم سنجش می شود. این پژوهش از نوع پژوهش های کاربردی و شیوه بررسی آن نیز توصیفی- تحلیلی می باشد. همچنین از شیوه مطالعه منابع کتابخانه ای برای جمع آوری اطلاعات و داده های پژوهش، استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی ، سنجش ، سنجش عملکردی