بررسی تاثیر استفاده از تکنیک های بازی درمانی بر بهبود تمرکز و کاهش رفتارهای بیش فعالی در دانش آموزان دبستانی

اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) یکی از شایع ترین اختلالات رفتاری در کودکان است که با علائمی مانند بی توجهی، بی قراری و رفتارهای تکانشی شناخته می شود. این اختلال می تواند تاثیرات منفی قابل توجهی بر روی عملکرد تحصیلی، روابط اجتماعی و کیفیت زندگی کودکان داشته باشد. کودکان مبتلا به بیش فعالی معمولا در محیط های آموزشی با مشکلاتی مانند عدم تمرکز، فراموشی، و بی انضباطی مواجه می شوند که می تواند منجر به افت تحصیلی و مشکلات رفتاری بیشتر شو. این اقدام پژوهی با هدف بررسی تاثیر تکنیک های بازی درمانی بر بهبود تمرکز و کاهش رفتارهای بیش فعالی بر روی زینب، دانش آموز پایه پنجم مدرسه شهدای گمنان انجام شد. زینب به مدت دوماه ماه تحت برنامه ای منظم از جلسات بازی درمانی قرار گرفت. این جلسات شامل فعالیت های متنوع و هدفمند از جمله بازی مخفی کردن و جستجوی اشیاء و بازی ساخت و ساز با قطعات ساختنی برای تقویت مهارت های توجه و کاهش رفتارهای ناهنجار بود. نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از بازی درمانی می تواند به طور معناداری تمرکز زینب را بهبود بخشد و رفتارهای بیش فعالی آن را کاهش دهد. این یافته ها پیشنهاد می دهند که تکنیک های بازی درمانی می تواند به عنوان یک روش موثر و غیر دارویی برای مدیریت علائم بیش فعالی در کودکان مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

اقدام پژوهی ، بیش فعالی ، نقص توجه ، بازی درمانی