نقش خانواده در تحقق اهداف تربیت تمام ساحتی

می توان گفت که فرزندپروری مجموعه روش هایی را در برمی گیرد که والدین برای رشد و پرورش کودک خود، آن را به کار می برند. قطعا می دانید که سبک ها و روش های گوناگون فرزندپروری می تواند بخش مهمی از سلامت روان افراد را شکل دهد. بنابراین جمع متفاوتی از آدم ها را می بینیم که با خصوصیات رفتاری، اجتماعی و سبک تفکر متفاوت در زندگی عمل می کنند. والدین با به کارگیری روش های متفاوت، در ارضای نیازها، یادگیری، رفتار و عملکرد، طرز تفکر، مواجهه اجتماعی، ارتباطات و به طور کلی تربیت فرزند نقش دارند. بر این اساس میتوان گفت که آموختن مهارت های رشد و تربیت کودک، از جمله مهارت های پایه ای و زیربنای مهمی برای فرزندآوری است. خانواده اولین نهادی است که افراد در آن متولد می شوند، رشد می یابند و مراحل زندگی خود را طی می کنند. اساس یک جامعه سالم را خانواده های سالم و فرزندان آن ها تشکیل می دهند. از آنجایی که تربیت والدین به طور مستقیم در پرورش کودک و بروز ویژگی های شخصیتی او نقش دارد، فرزندپروری و یادگیری صحیح تربیت کودک اهمیت ویژه ای پیدا می کند. باید در نظر بگیرید که فرزندپروری مهارتی است که باید آن را پیش از فرزندآوری بیاموزید تا روابط والد و کودکی خود را به درستی شکل دهید. اگر تربیت و پرورش فرزند به شکل ناقصی اتفاق بیفتد و یا تحت تاثیر سبک های غلط اجرا شود، افراد در سنین بزرگسالی با مشکلات حاد رفتاری، عاطفی و غیره مواجه می شوند. با تکیه بر اهمیت موضوع، این پژوهش بر آن است به بررسی نقش خانواده در تحقق اهداف تربیت تمام ساحتی بپردازد.

کلیدواژه ها:

خانواده ، فرزندان ، آموزش ، تربیت تمام ساحتی.