بررسی راهکارهای ارتقاء سلامت روانی دانش آموزان در مدرسه

مدرسه یکی از مهمترین محیط موثر بر بهداشت روانی و جسمانی دانش آموزان می باشد. بهداشت روانی در دوره کودکی و نوجوانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ به طوری که اگر دوره نوجوانی بدون مشکل سپری شود نوجوان به بزرگسال تبدیل خواهد شد و نقش بزرگسالی خود را خوب ایفا خواهد کرد. با توجه به اهمیت بهداشت روانی در این دوره و اهمیتی که مدرسه بر بهداشت روانی فرزندان دارد. این ضرورت احساس می شود که عملکرد مدرسه که بهداشت روانی دانش آموزان را تحت تاثیر قرار می دهد مورد توجه قرار گیرد. در این راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر ارتقاء بهداشت روانی دانش آموزان انجام شد. این پژوهش از نوع پژوهش های کاربردی و شیوه بررسی آن نیز توصیفی- تحلیلی می باشد. همچنین از شیوه مطالعه منابع کتابخانه ای برای جمع آوری اطلاعات و داده های پژوهش، استفاده شده است. طراحی، تدبیر و اجرای برنامه های توسعه در بعد بهداشتی، اعم از بهداشت جسمی و روان، پس از خانواده باید در مدارس پایه ریزی گردد. چرا که در ایران کودکان از شش سالگی وارد مدرسه می شوند و اکثر آن ها وقتی از مدرسه بیرون می آیند که به بزرگسالی رسیده اند. بنابراین طبیعی است که انتظار داشته باشیم، این مدت طولانی بر تک تک آن ها اثر عمیق گذاشته باشد. بنابراین با توجه به طولانی بودن دوران تحصیل و با توجه به حساس بودن کودکی و نوجوانی باید انتظار داشت که مدرسه بتواند در تضمین بهداشت روانی دانش آموزان یا ایجاد دشواری های رفتاری برای آنان نقش مهمی داشته باشد. نتایج بیانگر آن است که محیط فیزیک مدرسه، معلمان و بهداشت روانی مسئولین مدرسه در ارتقای سطح بهداشت روان دانش آموزان موثر می باشند. برای داشتن مدارسی با عملکرد تحصیلی بالا و رضایت بخش، باید به سلامت جسم و روان دانش آموزان به طور همزمان توجه کرد. بسیاری از مشکلات روانی اجتماعی کودکان و نوجوانان، تاثیر مستقیم بر روند یادگیری و تحصیل آنها می گذارد و موجب کاهش و ضعف استعدادها و توانایی های آنان در مدرسه و به دنبال آن بدرفتاری ها و شکست های تحصیلی می شود.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، بهداشت روان ، دانش آموزان