بررسی آثار و پیامدهای احساس تعلق دانش آموزان به مدرسه

پژوهش حاضر با هدف بررسی آثار و پیامدهای احساس تعلق دانش آموزان به مدرسه انجام شد. احساس تعلق به عنوان اعمالی که باعث سازگار شدن دانش آموز در انجام یک فعالیت یا مکان خاص می شود و به دنبال آن احساس وابستگی به افراد، موضوعات و محیط های مختلف را در پی دارد تعریف شده است. این اعمال باعث افزایش احساس راحتی، خوب بودن و کاهش اضطراب دانش آموز می شود. احساس تعلق زمینه ساز تصمیم گیری های فرد درباره تنظیم ارتباط خود با محیط و یا امر خاصی است. بنابراین احساس تعلق فرآیندی است که طی آن فرد نسبت به مکان، شی و یا امری احساس تعهد و مسئولیت پیدا می کند؛ به نوعی که موجب احساس مثبت نسبت به محیط و یا امر مورد نظر می شود. تعلق به مدرسه یعنی ادراک دانش آموزان از اینکه در محیط مدرسه توسط همکلاسی ها مورد پذیرش و حمایت واقع می شوند و در نتیجه رضایت و تعلق به مدرسه دارند. تعلق به مدرسه باوری است در دانش آموزان، افراد بالغ و همنوعان در مدرسه که همان طور که به خودشان توجه و مراقبت دارند این حس را نسبت به مدرسه شان نیز دارند. این پژوهش از نوع پژوهش های کاربردی و شیوه بررسی آن نیز توصیفی- تحلیلی می باشد. همچنین از شیوه مطالعه منابع کتابخانه ای برای جمع آوری اطلاعات و داده های پژوهش، استفاده شده است. نتایج بیانگر آن است که دانش آموزان زمانی که نسبت به مدرسه تعلق داشته باشند بیشتر درگیر بروز رفتار سالم و موفقیت تحصیلی می شوند .تعلق به مدرسه دومین عامل محافظتی پس از تعلق به خانواده است که افراد را در برابر فشارهای روانی و پاره ای از اختلالات حفظ می کند. همچنین بررسی رابطه میان تعلق به مدرسه و پیامدهای آموزشی نشان می دهد که مواردی مثل توجه به مدرسه، ماندن طولانی در مدرسه، دست یابی به نمره بالا در امتحانات کلاسی در دانش آموزانی که فعالیت تحصیلی خوبی دارند بالاتر است و در نتیجه آنها کمتر درگیر رفتارهای خطرپذیر می شوند. در مقایسه دانش آموزان سطح پایین و بالای تعلق به مدرسه، افراد با سطح پایین بیشتر به کارهای نظیر ترک تحصیل، کشیدن سیگار و غیره گرایش دارند. احساس تعلق به مد رسه می تواند د ر اد راک مثبت نوجوان از خود ، د یگران، ارتباط و علاقه به د یگران و همچنین احساس مسئولیت نسبت به امور مد رسه موثر باشد .

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، مدرسه ، تعلق به مدرسه