بررسی راهکارهای تقویت مهارت انشاء نویسی دانش آموزان ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی راهکارهای تقویت مهارت انشاء نویسی دانش آموزان انجام شد. درس انشاء یکی از مواد مرتبط با ذهنیت، خلاقیت ذهنی، تصویرسازی و صحنه آفرینی است. اهمیت آن در برنامه های درسی دوره های مختلف به قدری است که می توان آن را زمینه ساز یادگیری خلاق عادت به تفکر، تامل و تدبر دانست. به ویژه آنکه بیشتر پژوهش ها ارتباط میان درس انشاء و عادت مطالعه را مورد تایید قرار داده اند. انشاء از نظر کاربردی در زندگی دانش آموزان نقش بسزایی دارد، زیرا بخش بزرگی از ارتباطات در محیط مدرسه و خارج از آن از طریق نوشتن فراهم می شود. دانش آموزان به وسیله انشاء می توانند با ترکیب کردن آموخته های خود اثری نو به وجود آورند و از آن لذت ببرند. انشاء می تواند به دانش آموزان نیروی ابتکار و ابداع بدهد. پس به وسیله انشاء دانش آموزان می توانند استعدادهای نهفته خویش اطلاع حاصل کنند و بتوانند استعدادهای بالقوه خویش را شکوفا کنند. در پژوهش حاضر از شیوه مطالعه منابع کتابخانه ای برای جمع آوری اطلاعات و داده های پژوهش و از روش کیفی برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش بهره گرفته شده است. نتایج بیانگر آن است که ضعیف بودن دانش آموزان در انشا نویسی به دلیل اهمیت ندادن معلمان به درس انشا، توجه نکردن به درس جمله نویسی در مقطع ابتدایی، تکراری بودن موضوعات انشا و نبود خلاقیت در تعیین موضوع نوانش، نوشتن انشاء در منزل توسط والدین و ... می باشد. همچنین از راهکارهایی که می توان برای تقویت مهارت انشاء نویسی دانش آموزان نام برد، عبارتند از: ایجاد انگیزه در دانش آموزان، تشویق داستان سرایی و کتابخوانی، قصه گویی برای دانش آموزان، عدم سرکوب احساسات و خلاقیت های نوشتاری دانش آموزان و ترغیب آنها به خاطره نویسی و نامه نگاری.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، انشاء ، خلاقیت