رابطه همدلی و الگوهای ارتباطی خانواده در دانشجویان دانشگاه آزاد ارسنجان

هدف پژوهش حاضر، رابطه الگوهای ارتباطی خانواده و همدلی با سلامت روان در دانشجویان دانشگاه آزاد ارسنجان بود. روش این پژهش بر اساس نحوه گردآوری اطلاعات، توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانشجویان دانشگاه آزاد مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد رشته روان شناسی در سال ۱۴۰۲ شهرستان ارسنجان بود. با استفاده از فرمول کوکران از جامعه آماری با حجم ۳۷۰ نفری تعداد ۱۸۸ نفر به عنوان نمونه انتخاب و به پرسشنامه های همدلی فارینگتون (۲۰۰۶) و الگوهای ارتباطی خانواده ریچی و فیتزپاتریک (۱۹۹۰) پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از معادلات ساختاری انجام گرفت. یافته ها حاکی از آن بود که جهت گیری گفت وشنود با همدلی رابطه مثبت داشت. جهت گیری همنوایی با همدلی رابطه منفی داشت.

کلیدواژه ها:

الگوهای ارتباطی خانواده ، همدلی ، دانشجویان.