مطالعه و بررسی عقد اجاره به شرط تملیک

اجاره به شرط تملیک قراردادی است بین دو طرف اعم حقیقی و حقوقی یا خصوصی و عمومی و آن عقد اجاره ای است که در آن شرط شود مستاجر در پایان مدت اجاره و در صورت عمل به شرایط مندرج در قرارداد، عین مستاجره را مالک گردد. این قرارداد سابقه ای در فقه و قانون ندارد و پس از انقلاب اسلامی ایران به تصویب رسیده است و لذا دارای مسائلی است که در این نوشتار به آنها پرداخته خواهد شد. نماد اجاره به شرط تملیک در کشورهای اروپایی به حدی حائز اهمیت اقتصادی است که قانون گذاران آنها معمولا در جهت تسهیل انعقاد و معافیت مالیاتی و کاهش هزینه های ثبتی آن گامهای موثری برداشته اند که این امر هم موجر و موسسات اعتباری را متمایل به آن میسازد و هم مستاجر را زیر این موسسات در صورت بالا بودن هزینه هایی چون مالیات بالا و ثبت و غیره نرخ حاصل را روی قیمت نهایی کشیده و به مصرف کننده تحمیل می کنند که شرایط مساعدی برای مصرف کننده پدید نمی آورند و چون چنین عقدی در جهت تشویق مصرف کنندگان و همچنین دارندگان کالاهای سرمایه ای و تبعا تقویت بنیه اقتصادی مملکت خواهد بود پس باید تدابیری اندیشید تا اجرای آن به سهولت و به نفع طرفین باشد.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی : اجاره به شرط تملیک ، اجاره ، مبیع ، قرارداد ، فروش اقساطی