نقش باستان شناسی در توسعه توریستم

گردشگری حوزه های مشترکی با باستان شناسی دارد و در توسعه, حفظ و احیاء و ارتقاء بنا ها و یادمان های حاصل از فعالیت باستان شناسی تلاش های بسیاری کرده است. حال با توجه به موضوعات مشترک بین باستان شناسی و گردشگری, در حوزه فرهنگی می توانند ارتباط تنگاتنگی برقرار کنند. هدف از این مقاله توجه به آثار باستانی و تاریخی به عنوان جذب گردشگر و عوامل درآمدزا و نیازهای بلندمدت توسعه ای در این بخش است که منجر به بستر سازی لازم در راستای توسعه پایدار گردشگری بر اساس رویکرد تاریخی و فرهنگی می گردد. . بر این اساس, رویکرد اصلی در تدوین برنامه توسعه گردشگری با محوریت بخش های صیانت, نظارت و بهره برداری عقلانی از آثار باستانی و توجه به مقوله عوامل رشد اقتصادی, تاریخی و فرهنگی و اهمیت صنعت گردشگری بر منطقه است که به تدوین فرآیند بررسی و مطالعه صنعت گردشگری منجر می شود.

کلیدواژه ها:

توریسم ، باستان شناسی ، گردشگری ، احیاء بنا ، رشد اقتصادی