نگاهی نو به معنا شناسی خیر و شر از منظر آیات قرآن مجید

یکی از مسایل فراگیر بشر فارغ از زمان و مکان، مساله شر بوده و میباشد؛ امری که بطور خاص از موضوعات عام فلسفه، حکمت و کلام با تاریخ و گستره بسیار در سیر اندیشه و شناخت انسان نیز بوده و میباشد که مرتبط با آن توسط اندیشمندان از مکاتب مختلف فلسفی کلامی و حتی عرفانی، دیدگاههایی مطرح شده که میتوان گفت وجه مشترک آنان از متالهین، از یکسو در خیر مطلق و منشا خیر دانستن خداوند تعالی با نظام احسن است، و از سوی دیگر آنان با کوشش زیاد و با توجه به مساله شرور در عالم، بدنبال این مهم بوده اند تا هم به منتقدین ناسازگاری میان وجود خدا و وجود شرور پاسخ دهند و هم اینکه با آراء خود اثبات کنند که ساحت الهی از هر شری مبری و به دور و او تنها منشا خیر است، مثلا اینکه شر جنبه وهمی و عدمی دارد و بالذات نیست، یا اگر هست نسبی و بالعرض است و وجود مساوی با خیر است و... لذا آنچه این تحقیق بدنبال آن است این میباشد تا نسبت به تبیین و توضیح موضوع مذکور بعنوان یک پژوهش دینی و فراتر از آراء و منابع مربوطه بشری یعنی تنها بر اساس کلام خداوندی برای رسیدن به هدف که منظور، معنا شناسی خیر و شر مبتنی بر نگاهی نو به مساله و ارائه پاسخ به سوال فوق از جوانب عام و خاص آن است مبادرت نماید. نکته شایان ذکر اینکه سر آغاز این بحث با نگاهی به اهم نظریات فلاسفه و حکما بعنوان یادآوری سیر تاریخی طی شده مرتبط با موضوع است و سپس پیگیری تحلیلی آن مبتنی بر آیات الهی قرآن مجید و در نهایت نتیجه گیری مساله می باشد. بعبارت دیگر روش این تحقیق بصورت توصیفی، تحلیلی و استنتاجی خواهد بود.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: خدا ، قرآن ، خیر و شر ، انسان ، جهان