پلیمریزاسیون شیمیایی پیرول درون نانو حفرات غشای آلومینایی

در این تحقیق، تنانو سیم های پلیپیرول با نسبت ظاهری بالا در حدود 300، به روش پلیمریزاسیون شیمیایی درون نانو حفرات غشای آلومینایی سنتز شدند. پلیمریزاسیون در سل دو- قسمتی طراحی شده انجام شد و نانو ساختار حاصله با انجام آزمون های SEM و FTIR و BET مورد مطالعه قرار گرفت. تاثیر پارامترهای زمان و نسبت مولی اکسیدان (FeCl3) به مونومر (پیرول) بر نانو ساختار حاصله بررسی شد؛ انجام فرآیند در دمای محیط و به مدت 3 ساعت به عنوان شرایط مناسب برای سنتز نانو سیم های پلی پیرول تعیین شد. توسط آنالیز BET، بیشینه سطح ویژه نانو سیم های سنتز شده در نسبت مولی FeCl3:Py برابر 1:1، 172/90m2/g بدست آمد. همچنین قابلیت حسگری گاز هیدروژن توسط نانو سیم های پلی پیرول در دمای محیط مورد بررسی قرار گرفت؛ نتایج نشان داد که مقاومت الکتریکی نانو سیم ها در معرض گاز هیدروژن کاهش می یابد. حسگر به 12000ppm از گار هیدروژن حساسیتی برابر 1/03% را نشان داد.

کلیدواژه ها:

پلی پیرول ، غشای آلومینایی ، پلیمریزاسیون شیمیایی