نگاهی به آسیب های دورنی مدیریت ناکارآمد فرهنگی در ارتباط متقابل بین فرهنگ و جرم در منظر جامعه شناختی

چکیده:امروزه اگر با نگاهی جامعه شناختی به رابطه فرهنگ و جرم و تاثیرات متقابل آن بنگریم می توان به علل و متغیرهای مختلفی در این خصوص اشاره کرد. ولی یکی از عللی که شاید تاکنون مغفول مانده است، نقش مدیریت نارکارآمد فرهنگی است که نه تنها تاثیر گذار نیست، بلکه نوعا خودش هم آسیب زاست. در اینجا هدف نگاهی به نقش آسیب زای این نوع مدیریت در تعریف حد واسط بین فرهنگ و جرم است. علی ایحال با رویکردی توصیفی و تحلیلی در عین حال بکارگیری روش اسنادی و کتابخانه ای در پی یافتن پاسخی برای این سوال هستیم علی الاصول آیا آسیب های ناکارآمد مدیریت ضعف فرهنگی در سطوح بالا و میانی می تواند بر ضعف فرهنگی در پیشگیری از جرائم تاثیر گذار باشد؟ در پاسخ می توان مدعی شد براساس مفروضات علمی اگر بخواهیم زندگی در چرخه انسانی را به مثابه یک سیستم فرض کنیم قاعدتا با نگاهی عقلایی می توان دریافت وجود اجزای ضعیف و غیر کارآمد در بدنه هرسیستمی می تواند کارایی آنرا کاهش دهد یا در برخی مواقع کاملا مختل کننده باشد که رابطه فرهنگ و پیشگیری از برخی جرائم نیز به عقیده نگارنده تابعی از مدل این سیستم ترسیمی است. نتایج نشان می دهد متاسفانه رویکردهای فرهنگی در قالب مدیریت های مختلف فرهنگی آنچنان کارایی را ندارد، نه تنها به عنوان یک بازوی مدیریتی کمک کننده نمی تواند باشد بلکه خود به عنوان یک رویکرد آسیب زا عمل می کند. پس می توان مدعی شد آسیب های فرهنگی نوعا در برخی از موارد رابطه مستقیمی با مدیریت ناکارآمد دارد. احصاء برخی آسیب های مدیریت فرهنگی و چاره اندیشی در مورد آن، مضافا بازتعریف نقش کارکردهای جرم شناسی فرهنگی در سطح مدیریت کلان فرهنگی باید مورد بازخوانش قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی:مدیریت فرهنگی ، جرم شناسی فرهنگی ، پیشگیری ، جرم ، آسیب شناسی