پیش بینی شادابی تحصیلی برمبنای انواع سبک های یادگیری و تمرکز تحصیلی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان

تحصیل فرایندی است که در آن دانش، مهارت و ارزش های افراد از جمله دانشجو افزایش پیدا می کند و این فرایند زمانی می تواند موثر و بهینه باشد که توام با احساس ارزشمندی و به نوعی شادابی در نزد دانشجو باشد و در این بین شادابی تحصیلی می تواند تحت تاثیر عوامل مختلفی باشد که بر این اساس هدف از این پژوهش، پیش بینی شادابی تحصیلی براساس انواع سبک های یادگیری و تمرکز تحصیلی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان می باشد. این پژوهش از لحاظ هدف جزء تحقیقات کاربردی، از لحاظ ماهیت و روش جزء تحقیقات توصیفی و همبستگی، از لحاظ نوع داده ها جزء تحقیقات کمی و از لحاظ مکان و زمان اجراء جزء تحقیقات مقطعی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بودند. نمونه آماری بر اساس جدول مورگان و کرجسی و به روش طبقه ای نسبی به نسبت دانشکده ها به تعداد ۳۸۴ نفر انتخاب شد. شادابی تحصیلی با پرسشنامه ۹ سوالی حسین چاری و دهقانی زاده (۱۳۹۱)، تمرکز تحصیلی با پرسشنامه ۱۷ سوالی ریو (۲۰۱۳) و سبک های یادگیری با پرسشنامه نصیرزاده و همکاران (۱۳۹۳) با اقتباسی از پرسشنامه کلب (۱۹۸۵) مورد سنجش قرار گرفتند. یافته های حاصل از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری نشان دادند که از بین انواع سبک های یادگیری، تنها سبک های یادگیری مفهوم سازی انتزاعی و آزمایشگری فعال قادر به پیش بینی شادابی تحصیلی بودند و نیز هرچه سطح تمرکز تحصیلی دانشجویان ارتقاء می یابد، میزان شادابی تحصیلی آنان نیز به طور معناداری افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: شادابی تحصیلی ، سبک های یادگیری ، تمرکز تحصیلی