قابلیت سنجی پیاده روی در شهرها با تاکید بر توسعه خدمات رفاهی

با توجه به کاهش منابع و تمرکز زندگی در مناطق شهری، پایداری در حوزه های مختلف، از جمله حمل و نقل، اهمیت بیشتری پیدا کرده است. حمل و نقل پایدار تشویق به استفاده از روش های غیرموتوری مانند پیاده روی و دوچرخه سواری و همچنین حمل و نقل عمومی را دارد. اما با وجود اهمیت پیاده روی، برنامه ریزان و مهندسان همچنان با چالش هایی روبرو هستند که نیازمند توجه و تلاش تحقیقاتی بیشتر می باشد. یکی از مشکلات موجود در حوزه پیاده روی، تنوع و ناپایداری در روش های ارزیابی سطح خدمات پیاده روی (PLOS) است. این مشکل به طور جامع در این پژوهش مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. یک مشکل دیگر در این حوزه، عدم توافق و ارتباط واضح بین رویکردهای برنامه ریزی و مهندسی در ارزیابی سطح خدمات پیاده روی و قابلیت پیاده روی است. این دو مفهوم هر چند با همپوشانی قابل توجهی همراه هستند، اما فاصله ای بین آن ها وجود دارد. در این پژوهش، تلاش می شود تا به بررسی و حل این مشکلات پرداخته شود و راهکارهای مناسبی برای ارزیابی سطح خدمات پیاده روی و قابلیت پیاده روی ارائه شود. این پژوهش به برنامه ریزان و مهندسان شهری کمک خواهد کرد تا در بهبود و توسعه صحیح خدمات و امکانات حرکت پیاده در شهرها پیشبرد بیشتری داشته باشند.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: حرکت پیاده ، ارزیابی سطح خدمات ، پیاده روی ، PLOS ، حمل و نقل پایدار.