افزایش خودکارآمدی تحصیلی در اثر افزایش حمایت های اجتماعی

یکی از عواملی که در ارتباط با معلمان در مدارس مهم می باشد، خودکارآمدی است. خودکارآمدی اشاره به یک باور عمومی در مورد صلاحیت برای به سرانجام رساندن وظایف دارد. خودکارآمدی اطمینان به توانایی خود در کنترل افکار، احساسات و فعالیت هاست و بنابراین روی پیامد اعمال موثر است. بندورا خودکارآمدی را به عنوان باور فرد در مورد توانایی های خود برای رسیدن به اهداف خاص در وظایف خود تعریف می کند. عوامل زیادی بر خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان موثر هستند، یکی از این متغیرها، حمایت اجتماعی است. حمایت اجتماعی به این مسئله می پردازد که فرد در زندگی خود و هنگام مشکلات از هم فکری و مساعدت های اطرافیان خود (خانواده و دوستان و...) بهره مند شود و بتواند با آن ها احساس نزدیکی کند. فرد به وسیله ی درک حمایت اجتماعی خود را باور می کند، توسط دیگران دوست داشته می شود و با بقیه افراد جامعه ارتباط برقرار می‎کند؛ بقیه ی پژوهشگران نیز حمایت اجتماعی را تبادلات بین فردی می دادند که شامل عاطفه، تایید، تصدیق، یاری، تشویق و اعتبار دادن به احساسات است. حمایت اجتماعی موجب می گردد دانش آموزان با حس اینکه اگر به مساله ای برخوردند کسانی هستند که از آن ها حمایت خواهند کرد، لذا با این باور و اعتماد به توانایی های خود و غلبه بر ترس موجود می توانند عملکرد تحصیلی بهتری را تجربه نمایند که این خود زمینه بهبود خودکارآمدی تحصیلی در آنان را فراهم می نماید.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی تحصیلی ، حمایت اجتماعی ، دانش آموزان