بررسی نقش روش تدریس همیاری بر رشد و تعالی دانش آموزان

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 135

فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CSECO01_1519

تاریخ نمایه سازی: 4 تیر 1403

چکیده مقاله:

پیشرفت روز افزون علوم و تحقیقات گوناگون در حیطه های مختلف حاکی از آن است که اطلاعات بشر روز به روز افزایش می یابد و مطالب جدیدی به دست می آید.امروزه هر فرد بشر ناچار از استفاده یافته های جدید است . یکی از مشکلات مهم و اساسی در نظام آموزش و پرورش خصوصا در کشور ما، به کار نگرفتن روش های تدریس نوین در آموزش است. به همین سبب کیفیت آموزشی از سطح مطلوب برخوردار نیست و دانش آموزان علاقه زیادی به تحصیل نشان نمی دهند. اهمیت یادگیری و بکارگیری روش تدریس مناسب که بیشترین نتیجه را در تغییر رفتاردانش آموزان ایجاد نماید همواره مورد توجه دانشمندان و محققین علوم تربیتی بوده است.در چند سال اخیر یادگیری از طریق همیاری موضوع بحث داغی در آموزش شده است معلمان مقاطع ابتدایی ، راهنمایی ، دبیرستان در حال تجربه کردن روش یادگیری از طریق همیاری اند تا در یابند آیا دانش آموزانشان بیش تر و بهتر یاد می گیرند یا تنها از یادگیری لذت می برند و در همیاری عملا این نظر را که دو فکر بهتر از یک فکر است اثبات می شود. و همچنین به دلیل حساسیت و اهمیت بکار گیری روش تدریس مناسب که بیشترین نتیجه را در یادگیری و تغییر رفتار دانش آموزان ایجاد می نماید. مبنای تحول اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، علمی و صنعتی در هر جامعه با آموزش و پرورش آغاز می شود و به عبارتی آموزش و پرورش یک نهاد تولیدی است زیرا مرکز تولید و تربیت اندیشه، انگیزه و بلاخره انسان است، انسانهایی که در آینده مسئولیت محوری ترین بخش توسعه را به عهده خواهند گرفت. در این شرایط تمام کارشناسان تربیتی بر این باورند که امروز مهمترین وظیفه و هنر آموزش در مدارس یاددهی شیوه های یادگیری و پرورش مهارت هایی است که به کمک آنها فرد بتواند راههای حل مسئله را کشف و مجهولات را بیابد. « همیاری» در لغت به معنای با هم کار کردن جهت سهیم شدن در یک تولید ادبی، علمی و آشنایی است. همیاری به معنی عمل یا کاری را به همراه دیگری انجام دادن نیز می آید. در عصر کنونی موضوع آموزش هرکجا و هر زمان و یادگیری مادام العمر یک اصل پذیرفته شده است که نگاه سنتی به آموزشهای مقطعی را نفی می کند. در این عصر، یکی از مهمترین نهادهای اجتماعی که دستخوش تغییرات وسیع خواهد شد، نهاد آموزش و یادگیری در سطح عمومی و عالی است.

نویسندگان

فاطمه تاجیک

دانش آموخته ی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام