ضرورت بررسی نقش خودباوری در فرآیند آموزش دانش آموزان در مقطع ابتدایی

خودباوری به عنوان یکی از مهم ترین عوامل روانشناختی در موفقیت تحصیلی و تربیتی دانش آموزان شناخته می شود. این باور درونی که فرد قادر به انجام موفقیت آمیز وظایف و رسیدن به اهداف خود است، نقشی کلیدی در انگیزش، تلاش، تاب آوری و یادگیری او ایفا می کند. با توجه به اهمیت این موضوع در دوره ی ابتدایی که پایه ی رشد و پیشرفت های بعدی دانش آموزان است، بررسی نقش خودباوری در فرآیند آموزش این مقطع ضروری به نظر می رسد. این مقاله مروری با بررسی منابع علمی معتبر، به دنبال تبیین ضرورت بررسی نقش خودباوری در فرآیند آموزش دانش آموزان در مقطع ابتدایی است. مطالعات نشان داده اند که دانش آموزان با خودباوری بالا، در یادگیری فعال ترند، به طور خلاقانه تری به حل مساله می پردازند، در برابر اشتباهات خود مقاوم ترند و از تلاش برای رسیدن به اهداف خود دست نمی کشند. خودباوری بالا، انگیزه دانش آموزان را برای یادگیری و پیشرفت افزایش می دهد. این دانش آموزان تمایل بیشتری به شرکت در فعالیت های کلاسی، انجام تکالیف و مطالعه دارند. خودباوری پایین می تواند منجر به اضطراب، افسردگی، عزت نفس پایین و مشکلات رفتاری در دانش آموزان شود. معلمان و والدین می توانند با ایجاد محیطی حمایتی و تشویقی، به تقویت خودباوری دانش آموزان کمک کنند. با توجه به یافته های فوق، بررسی نقش خودباوری در فرآیند آموزش دانش آموزان در مقطع ابتدایی از اهمیت بالایی برخوردار است. شناخت عوامل موثر بر خودباوری و ارائه راهکارهای مناسب برای تقویت آن در دانش آموزان، می تواند به ارتقای کیفیت آموزش و پرورش و تربیت نسلی موفق و کارآمد منجر شود.

کلیدواژه ها:

خودباوری ، آموزش ابتدایی ، یادگیری ، انگیزه ، سلامت روان ، معلمان ، والدین