روابط خانواده و مدرسه و اثرات آن بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان

خانواده نخسین و کوچکترین و اما مهمترین، نهاد اجتماعی زندگی افراد می باشد. این نهاد اجتماعی در همه مراحل زندگی بر افراد تاثیرگذار می باشد همچنین در پیشرفت تحصیلی در دوران تحصیل افراد، از حساس ترین دوران های زندگی است چرا که باید زیربنای آینده خود و جامعه خود را تشکیل دهند. در این بین نﻘش والدین و خانواده و اثر آن بر پیشرفت تحصیلی و طی کردن پله های ترقی دانش آموزان قابل چشم پوشی نیست. در خانواده هایی که اعضای خانواده درباره نقشه ها و آرزوهایی که برای آینده دارند حرف می زنند و فرزندان در راستای تمامی مسائل ب والدین صحبت می کنند در مقایسه با خانواده هایی که مانع از صحبت کردن فرزندان خود می شوند و مسائل و مشکلات آنها موکل می کند به آینده و بزرگ شدن فرزندان هست بروز اشتیاق به تحصیل در دانش آموزان بیشتر خواهد بود، در این راستا دانش آموزان همواره خود را برای امتحانات آماده می کنند و از موفقیت هایی که به واسطه ان به دست می آورند احساس رضایت و غرور کنند و در تلاش خواهد بود که مطالعه را به عنوان بخشی مهم در فعالیت های روزانه خود قرار دهند. لذا برای مشارکت اولیا در امور مدرسه ، تدوین راهبردی مبتنی بر سازمان دهی و اتخاذ سیاست ها و خط مشی هایی که بتواند مشارکت حد اکثری اولیا را به دنبال داشته باشد ، از اهمیت و ضرورت خاص برخوردار است . البته سیاست مشارکتی باید با سیاست های تغییر نگرش مدیران و اولیا نسبت به برقراری ارتباط با هم افزایش انگیزه در آنها همراه باشد تا نتایج اثر بخش حاصل شود.

کلیدواژه ها:

خاواده ، ارتباطات ، مدرسه و خانه ، عملکرد تحصیلی.