پیامدهای بهره گیری از روش آموزش درسی تلفیقی توسط فرهنگیان مدارس ایران

سطوح تلفیق ممکن است ازهمکاری دو معلم درآموزش یک موضوع مشترک دردو کلاس جداگانه شروع شود(برای مثال توسط دو معلم،یکی معلم زبان وادبیات ودیگری تاریخ وهر دو روی یک موضوع مثل حافظ یا فردوسی یا شعر،شاعر،یک محل و...) ویا به طراحی گروهی دریک مدرسه یا مجموعه ای ازمدارس درموضوع های مضمونی بینجامد،یا حتی به تهیه وتولید برنامه های میان رشته ای و تلفیقی منجرگردد. بالاترین سطح تلفیق ، مرتبط کردن کلیه ی برنامه های درسی لازم دریک پایه یاحتی یک دوره تحصیلی به صورت یک کل هماهنگ ومنسجم است.چنین برنامه ای اصطلاحا آموزش به شیوه تعاونی یا همیاری نامیده می شود.آموزشی که تمام اجراکنندگان کار آموزش بدون هیچ گونه مقاومت با مدد یکدیگر بطور منسجم ویکپارچه،همسو،هماهنگ با هدف،دارای وحدت نظر،یک روش و همگام و آگاهانه آن را تهیه وتولید واجرا وارزیابی می کنند.

کلیدواژه ها:

مدارس ، آموزش و پرورش ، تلفیقی ، آموزش