ایجاد جو اخلاقی در مدارس و کاهش بی تفاوتی معلمان

آموزش و پرورش سازمان مهمی است که اهمیت آن بر هیچکس پوشیده نیست. همان چیزی که بشر را از عصر تاریکی و جهل به نور و روشنایی سوق بخشیده است. تعلیم و تربیت امری دشوار و درعین حال مفید و پر ثمر است که در آن معلمان به عنوان نقطه ی آغاز هر تحول آموزشی و پرورشی بیشترین و برترین نقش را عهده دار هستند. یافته های پژوهشی همواره نشان می دهد که معلمان مهمترین متغیر در یادگیری دانش آموزان هستند. به عبارت دیگر مهم ترین عامل در نظام آموزشی، مواد آموزشی یا روش تدریس نیست، بلکه خود معلمان هستند و با توجه به همین اهمیت نقش مهم معلمان، در طول سال-های متوالی محققان عوامل درونی و بیرونی که بر عملکرد معلمان و به سبب آن عملکرد دانش آموزان تاثیرگذار بوده است را مورد بررسی قرار داده اند. بررسی و تحلیل مولفه های موفقیت شغلی در سیر خدمتی معلمان، بیانگر این واقعیت است که در ساختارهای موجود چندان توجهی به این مهم نشده و دارای اشکالاتی است که ازجمله می توان به مبهم بودن مسیر شغلی، معیوب بودن چرخه گردش شغلی، منطبق نبودن مشاغل با توانایی ها و علایق، نبود اطمینان به پیشرفت شغلی بین معلمان، توجه نکردن به نیازهای معلمان، افزایش جابه جایی و نقل وانتقالات، محدودیت و به موقع نبودن ترفیعات و بازنشسته نشدن بخشی از معلمان و مدیران اشاره کرد. بنابراین اهمیت دارد تا عوامل موثر بر بی تفاوتی افراد بررسی و مورد مطالعه قرار گیرد. یکی از این عوامل جو اخلاقی است که نتایج پژوهش حاضر با جمع بندی نتایج پیشین گویای این است مستند و شفاف کردن روشهای ارتقای سازمانی کارکنان، نحوه پرداخت حقوق و دستمزد، شرایط پرداخت پاداش و اضافه کاری و اطلاع رسانی به کارکنان در این باب منجر به اخلاقی شدن کار و توسعه جو اخلاقی در سازمان خواهد شد که این امر باعث کاهش میل بی تفاوتی سازمانی در معلمان می شود.

کلیدواژه ها:

جو اخلاقی ، معلمان ، بی تفاوتی سازمانی ، مدارس.