افزایش خلاقیت و پیشرفت تحصیلی با استفاده از روش یادگیری مشارکتی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی افزایش خلاقیت و پیشرفت تحصیلی با استفاده از روش یادگیری مشارکتی است. این پژوهش به روش مروری با بررسی متون و اسناد موجود در این زمینه انجام شده است. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که روش تدریس مشارکتی می تواند بهبود قابل توجهی در توانایی حل مسائل پیچیده دانش آموزان ایجاد کند، زیرا این روش از طریق تعاملات گروهی و انفرادی، مهارت های مسئله مداری و تفکر کارآمد را تقویت می کند. روش تدریس مشارکتی با تاکید بر فعالیت و تعامل دانش آموزان، با مبانی نظری یادگیری سازگاری دارد و می تواند به تقویت نظریه های یادگیری مثبت مانند نظریه تعاملی یادگیری کمک کند. روش تدریس مشارکتی می تواند به بهبود توانایی دانش آموزان در حل تعارضات و مشکلات ارتباطی کمک کند، زیرا از آن ها خواسته می شود که در فرآیند یادگیری با دیگران همکاری کنند و تفاوت های خود را مدیریت کنند. روش تدریس مشارکتی می تواند به تقویت خودکارآمدی دانش آموزان کمک کند، زیرا از آن ها خواسته می شود که در فعالیت های یادگیری مشارکت کنند و از تجربه های موفقیت آمیز خود استفاده کنند. دانش آموزانی که در روش تدریس مشارکتی شرکت می کنند، دارای توانایی بالاتری در حل مسائل پیچیده و تفکر مسئله مدار هستند. دانش آموزانی که با روش تدریس مشارکتی آموزش داده می شوند، توانایی بیشتری در مواجهه با تغییرات و تعامل با محیط پویا را دارند. این توانایی انعطاف پذیری از طریق فرآیند یادگیری گسترده و تنوع آموزشی تقویت می شود. آموزش و یادگیری یکی از مهم ترین عناصر توسعه جوامع مدرن است. برای بهبود کیفیت تحصیلات و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان، استفاده از روش های تدریس دانش آموز محور اهمیت بالایی دارد. روش های تدریس دانش آموزمحور به عنوان یک رویکرد نوآورانه و موثر در فرآیند آموزش و یادگیری موردتوجه قرار گرفته اند. یکی از موضوعات مهم در این حوزه، نقش روش های تدریس مشارکتی بر پیشرفت تحصیلی و خلاقیت دانش آموزان است. روش پژوهش حاضر به صورت مروری با مطالعه اسناد و متون کتابخانه ای است. نتایج این پژوهش نشان داده است که روش های تدریس دانش آموزمحور با تمرکز بر نقش فعال دانش آموزان در فرآیند یادگیری، توانایی های تفکری آن ها را تقویت می کنند. این روش ها به دانش آموزان امکان می دهند تا درک عمیق تری از مفاهیم آموزشی داشته باشند و توانمندی های تفکری خود را بهبود بخشند. همچنین، این روش ها تاثیرات مثبتی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان داشته و آن ها را برای مواجهه با چالش های تحصیلی آماده می سازند. علاوه بر پیشرفت تحصیلی، روش های تدریس دانش آموزمحور نقش مهمی در توسعه خلاقیت دانش آموزان ایفا می کنند. این روش ها به دانش آموزان این امکان را می دهند که تفکر نوآورانه و ابتکاری را تجربه کرده و ایده پردازی را ترویج کنند. توانایی های خلاقیتی دانش آموزان تحت تاثیر مثبت این روش ها قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

روش تدریس مشارکتی ، خلاقیت ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان