مبانی فقهی اقامه ی دین در حوزه اخلاق توسط حکومت اسلامی

دین از نظر اندیشمندان به سه حوزه اصلی عقاید، احکام و اخلاق تقسیم می شود که عقاید مربوط به باورها، احکام مربوط به رفتارها و اخلاق مربوط به فضائل درونی انسان ها می شود. پژوهش حاضر که با استفاده از داده های کتابخانه ای و به شیوه توصیفی تحلیلی انجام گرفته است به این سوال اصلی پاسخ داده است که مبانی فقهی اقامه ی دین در حوزه اخلاق توسط حکومت اسلامی چیست؟ به عبارت دیگر از نظر فقه امامیه حکومت اسلامی چه وظایفی در قبال اخلاق دارد و این وظایف با چه ادله ای اثبات می گردد؟ پژوهش حاضر از آن رو حائز اهمیت است که ممکن است عده ای شبهه ایراد کنند که دین لااقل در حوزه اخلاق فردی امری شخصی است و حکومت اسلامی در قبال آن وظیفه ای ندارد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که چنانچه برخی اصول و قواعد اصلی اثبات شوند، آن اصول قابل انطباق بر دیگر موضوعات بوده و وظایف حکومت در اقامه ی ابعاد مختلف دین اثبات می شود. طبق نتایج پژوهش، در حوزه اخلاق سه اصل ترویج فضائل اخلاقی، تعلیم و تربیت و مقابله با انحطاط اخلاقی وظیفه حکومت اسلامی در اقامه اخلاق را اثبات می کند؛ زیرا از آیات و روایات و اجماع فقها به دست می آید که وظیفه همه ی مسلمین پایبندی به آنهاست و هرکس توان بیشتری داشته باشد وظیفه سنگین تری بر عهده دارد و با توجه به آنکه حکومت اسلامی مقتدرترین نهاد جامعه اسلامی است، در اقامه ی آن بیشتری وظیفه را بر عهده دارد.

کلیدواژه ها:

فقه ، اقامه ی دین ، اخلاق ، حکومت اسلامی