تحلیل حقوق گردشگران در ایران و تکالیفشان: بایدها و نبایدهای قانونی برای میهمانان خارجی

هدف از نگارش، واکاوی حقوق گردشگران خارجی در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران است تا با استفاده از ارزیابی و تحلیل آن بتوان قدم های مثبت جهت بهبود تدوین قوانین درخصوص صنعت گردشگری در آینده و استفاده از مزایای سرشار آن برای رسیدن به توسعه در ابعاد مختلف، برداشته شود. دورنگار آینده این صنعت بدون ایجاد زیرساخت و تدوین برنامه بدون شک میسر نخواهد بود. علاوه بر این هر چند که حقوق گردشگری در ایران تحت عنوان قوانین و مقررات سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گردآوری شده است اما با توجه به تحقیقات انجام شده، ضوابط مذکور دارای کاستیهایی است که نیاز به بازنگری و اصلاح دارند. گردشگر به اعتبار انسان بودن فارغ از هرگونه اختالف در دین، مسلک، تابعیت، نژاد و موقعیت از حقوق انسانی و طبیعی برخوردار است. گردشگری به عنوان یک صنعت از بعد اقتصادی بسیار مورد عنایت بوده است و تولید ثروت و اشتغال را به همراه دارد لکن بررسی این پدیده از منظر اجتماعی و حقوقی بهطور مطلوب ناکام مانده است؛ از طرف دیگر شناختن حق گردشگری به عنوان یکی از حقوق اساسی بشر، حقوق قانونی شخص بیگانه را تحت پوشش قرار میدهد و موجب بهرسمیت شناخته شدن مسئولیت حقوقی در قبال این امر مهم است که نیاز آن بهوضوح احساس می شود. افزون بر این، مهمترین چالش، بحث اجرایی شدن این حق است و الزام آن شناسایی حقوق و آزادی های اساسی بشری است که در اسناد بین المللی مختلف مورد پذیرش واقع شده اند، چنین حقوقی دسترسی تمام افراد از هر قشر، نژاد و مذهبی را به طور عادلانه با حفظ منابع و آثار گردشگری تضمین می نماید. مقاله حاضر به تحلیلی پیرامون موضوع گردشگری و حقوق گردشگران خارجی در قوانین مدون و جاری پرداخته است

کلیدواژه ها:

حقوق ، گردشگری ، جهانگردی ، قانون