آموزش علوم و فارسی به روش یادگیری معکوس

لذا این پژوهش به « بررسی آموزش علوم و فارسی به روش یادگیری معکوس » پرداخت. روش انجام این تحقیق، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری را کلیه دانش آموزان پایه پنجم تشکیل دادند، و به منظور انجام تحقیق با نمونه گیری دردسترس یک گروه ۳۰ نفری از دانش آموزان انتخاب، و در دو گروه ۱۵ نفری تحت عنوان گروه آزما یش و کنترل موردبررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها، آزمون معلم ساخته یادگیری مفاهیم درس علوم و فارسی بود. پروتکل آموزشی برای گروه آزمایش " برای چهار فصل از کتاب علوم و فارسی " بر طبق روش یادگیری معکوس طی ۸ جلسه اجرا شد. پیش از مداخله آموزشی و پس ازآن، از هر دو گروه آزمون به عمل آمد و میزان یادگیری دو گروه سنجش شد و داده های گردآوری شده با نرم افزار spss۲۴ و آماره تحلیل کوواریانس مورد پردازش و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد، ۴/۴۳ درصد کوواریانس نمرات پس آزمون متغیر " یادگیری مفاهیم علوم و فارسی" ناشی از تاثیر روش یادگیری معکوس بود و میانگین نمرات دانش آموزان افزایش یافت. بنابراین با توجه به اثربخشی این رویکرد، پیشنهاد میشود معلمان دوره ابتدایی برای تدریس علوم و فارسی از روشهای نوین مانند یادگیری معکوس استفاده نمایند تا شاهد یادگیری عمیق و پایدار در این درس باشند.

کلیدواژه ها:

یادگیری معکوس ، علوم تجربی ، فارسی