تحلیل و ارزیابی نقش نهاد توبه در فرایند اصلاح و درمان

از دیدگاه قرآن کریم و حقوق کیفری عرفی مهم ترین هدف اعمال مجازات بر بزهکار، اصلاح و تربیت وی و پیشگیری از تکرار جرم است. در قرآن کریم برای وصول به اصلاح و تربیت بزهکار «توبه» بزهکار با رعایت شرایطی برای تحقق و احراز آن توسط قضات پیش بینی شده است. اصلاح و تربیت بزهکار به عنوان مهم ترین شرط تحقق توبه و سرانجام سقوط مجازات مقرر گردیده است. در حقوق اسلام و حقوق کیفری عرفی، اعمال مجازات بر مجرم به منظور هدف های متعدد مقرر شده است. منظور از تعزیرات در قانون جدید مجازات اسلامی تعزیرات حکومتی(مجازات های بازدارنده)، تعزیرات شرعی غیرمنصوص و تعزیرات شرعی منصوص می باشد. قانونگذار حکم توبه را در خصوص تعزیرات حکومتی و تعزیرات شرعی غیرمنصوص، یکسان فرض نموده است. حکم عام قانونگذار در خصوص تاثیر توبه بر سقوط یا تخفیف مجازات جرایم تعزیری، شامل مواد قانونی راجع به توبه، مندرج در قسمت کتاب پنجم قانون مجازات مصوب ۱۳۷۵ نخواهد بود. هدف این مقاله تحلیل و ارزیابی آثار حقوقی در تئوری و عمل توبه؛ تحلیل و ارزیابی احتمال پدید آمدن بستر مناسب جرائم با گسترش رویکرد جرم زدایی نهاد توبه؛ تحلیل و ارزیابی قوانین موجود و سیاست های حقوقی کلان اتخاذ شده در قانون مجازات جدید برای اجرای واقعی موضوع نهاد توبه و در نهایت تحلیل و ارزیابی استفاده از نهاد توبه به عنوان ابزاری در جهت حبس زدایی و کیفرزدایی و کاهش ارزش های والای شرعی و اخلاقی آن توبه است.

کلیدواژه ها:

حقوق کیفری ، توبه ، اصلاح و تربیت ، تعزیرات حکومتی