نقش واسطه ای سرمایه اجتماعی در تسهیل گردش دانش در سیستم های آموزشی

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 204

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HSPC16_074

تاریخ نمایه سازی: 3 تیر 1403

چکیده مقاله:

سرمایه اجتماعی به عنوان مجموعه ای از روابط و تعاملات مثبت بین افراد، نقش کلیدی در ارتقای بهره وری سازمانی ایفا می کند. این نوع سرمایه، بستری را برای تبادل اطلاعات، همکاری و نوآوری فراهم می کند که در نهایت منجر به بهبود عملکرد و دستیابی به اهداف سازمانی می شود. در سیستم های آموزشی، سرمایه اجتماعی نقشی واسطه ای در تسهیل جریان دانش ایفا می کند و به این ترتیب بر یادگیری، نوآوری و عملکرد تحصیلی دانش آموزان تاثیر می گذارد. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر جریان دانش در اداره آموزش و پرورش سیستان و بلوچستان بود. این پژوهش از نظر نوع، توصیفی و از نظر روش، همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان ستادی آموزش و پرورش سیستان و بلوچستان به تعداد ۲۰۱ نفر می باشد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۱۳۲ نفر برآورد شده و از این تعداد ۱۲۳ پرسشنامه جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ترجمه شده حمامی و همکاران (۲۰۱۳) استفاده شده است. این پرسشنامه شامل سوالاتی در خصوص سنجش میزان سرمایه اجتماعی و جریان دانش می باشد. روایی و پایایی پرسشنامه با استفاده از روش های مناسب تایید شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی از جمله ضریب همبستگی رتبه ای پیرسون استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان داد که بین سرمایه اجتماعی و جریان دانش در اداره آموزش و پرورش سیستان و بلوچستان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، نتایج نشان داد که مولفه های سرمایه اجتماعی شامل اعتماد، تعهد و انسجام اجتماعی نیز بر جریان دانش تاثیر مثبت و معناداری دارند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که سرمایه اجتماعی نقشی کلیدی در تسهیل جریان دانش در سیستم های آموزشی ایفا می کند. سرمایه اجتماعی با ایجاد بستری مناسب برای تبادل اطلاعات، همکاری و نوآوری، به ارتقای یادگیری، خلاقیت و عملکرد تحصیلی دانش آموزان کمک می کند. لذا، توجه به تقویت سرمایه اجتماعی در سیستم های آموزشی از طریق برنامه ریزی و اجرای اقدامات مناسب، می تواند به بهبود کیفیت آموزش و پرورش و ارتقای سطح دانش و مهارت دانش آموزان منجر شود.

نویسندگان

کبری فوآد

کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران