بررسی اقدامات متقابل ایران در برابر ورود پهپادهای جاسوسی آمریکا در هوافضای ایران

استفاده کردن کشورها از فناوری های الکترونیکی جهت جاسوسی امری نوظهور است. هواپیماهای بدون سرنشین مشهور به پهپاد یکی از این فناوری های نوظهور است که بهترین استفاده را در این زمینه داشته اند.استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین در دهه اخیر، رشد روزافزونی یافته است و این پرنده ها از ابزاری برای تجسس، به اسلحه جنگی تمام عیار مبدل شده اند. ارتش آمریکا در نقاط متعددی از جهان مانند افغانستان،پاکستان، یمن، لیبی و سومالی به طور پیوسته از هواپیماهای بدون سرنشین برای مقاصد گوناگون بهره می برد. امریکا در سال های اخیر به طور مکرر از این الکترونیک برای جاسوسی در مسیر و حریم هوایی کشور ایران استفاده نموده است. غیر از این هم از میزان موفقیت آمریکا در دستیابی به هدف خود و واکنش های به جای و تاثیرگذار کشور ایران، ارسال پهپادهای جاسوسی به حیطه و مسیر هوایی ایران با بعضی قواعد و مقررات حقوق بین الملل در تعارض می باشد را در مباحث مربوط به حقوق توسل به زور و حقوق مخاصمات مسلحانه مطرح کرده است. پژوهش حاضر به روش توصیفی-تحلیلی کار شده است و هدف از ارائه آن بررسی اقدامات متقابل ایران در برابر ورود پهپادهای جاسوسی آمریکا در هوافضای ایران می باشد. یافته های تحقیق نشان می دهد که هواپیماهای بدون سرنشین در جریان یک درگیری و خصومت مسلحانه استفاده شود. هرچند استفاده از پهپادها به تنهایی دال بر دشمنی نیست. همچنین پهبادها بایستی مقررات حقوق بشردوستانه مثل؛ اصل تفکیک و تناسب را رعایت نمایند. درنهایت صرف ورود ادوات نظامی به کشور دیگری تجاوز تلقی خواهد شد و ناقض اصل عدم توسل به زور خواهد بود.

کلیدواژه ها:

پهپادهای جاسوسی ، آثار حقوقی ، حقوق مخاصمات مسلحانه ، حقوق بین الملل.