نقش سازمان تجارت جهانی در خصوص قراردادهای نفت و گاز با تاکید بر اقتصاد خاورمیانه

سازمان جهانی تجارت که در سال ۱۹۹۴ جانشین سلف خود یعنی گات ۱۹۴۷گردید، دستاورد بیش از پنج دهه تلاش کشورهای مختلف برای تاسیس نهادی به منظور نظم دادن به تجارت جهانی است فعالیت های تجاری جنبههای مختلفی از جمله خرید و فروش کالا، ارایه خدمات و فعالیت های مربوط به سرمایه گذاری را دربرمی گیرد. امروز تجارت انرژی، خصوصا تجارت نفت به عنوان بزرگترین بخش تجارت جهانی محسوب می شود و با سایر بخشهای تجارت در تعامل است و بر آنها اعمال نفوذ میکند نفت اعم از نفت خام و گاز طبیعی، فراوردهها و مشتﻘات نفتی، کالای خاص و استراتژیکی است که نمیتوان آن را در ردیف سایر کالاها قرار داد و برای کلیه کشورها اعم از تولید کننده و مصرف کننده اهمیت بسیار زیادی دارد. بنابراین مدیریت، بهبود و تامین امنیت تجارت نفت در برنامه های ملی و بین المللی به عنوان اولویت اصلی کشورهای وارد کننده و صادر کننده نفت است . اگرچه مﻘررات سازمان تجارت جهانی به طور صریح و مستﻘیم تجارت نفت را تحت شمول هیچ یک از مﻘررات خود قرار نمیدهد، اما تجارت این کالا هیچ وقت به صراحت از مﻘررات سازمان تجارت جهانی استثنا نگردیده است . مﻘررات سازمان جهانی تجارت در زمینههای تجارت نفت به معنای خاص آن، یعنی همان خرید و فروش و صادرات و واردات و تجارت خدمات حوزه نفت دارای ابهام و خلاهای مﻘرراتی بوده و با چالش هایی مواجه میباشد.

کلیدواژه ها:

نفت ، گاز ، قرارداد ، خاورمیانه ، سازمان تجارت جهانی