مطالعه تطبیقی بیمه های اعتباری و ضمانت نامه های بانکی از منظر حقوق تجارت ایران و بین الملل

موضوع ریسک و چگونگی کاهش آن همواره یکی از دغدغه های جدی فعالان امور صنعت، تجارت و بانکداری بوده است. به زبان ساده هرگاه ما با عدم اطمینان در رابطه با نتایج حاصله از یک عمل یا وضعیت مواجه بوده و این امکان وجود داشته باشد که حداقل یکی از نتایج محتمل نامطلوب باشد، با ریسک روبه رو هستیم. با توجه به احتمال بالای وقوع انواع ریسک در زندگی روزمره و نیز فعالیتهای مالی و تجاری، اتخاذ راهکارهایی برای مدیریت بهینه ریسک، باعث شده است تا ابزارهای مالی و روشهای متعددی در این خصوص ابداع و تنظیم شود. دو ابزار بیمه های اعتباری و ضمانتنامه های بانکی را میتوان رایجترین، کارآمدترین و سودمندترین ابزارهای پوشش ریسک نامید. این دو ابزار هم در تجارت داخلی و هم بین المللی مورد استفاده قرار میگیرند و با توجه به گستردگی استفاده از آنها و نیز قابلیت انعطاف فراوانی که دارند برای پوشش انواع ریسک دارای قابلیتهای متعددی هستند. در عین حال از آنجا که این دو ابزار با تفاوتهایی که دارند هر یک انواع مشخصی از ریسک را تحت پوشش خود قرار میدهند که در ادامه قصد داریم با مطالعه تطبیقی این دو ابزار در حقوق تجارت و بین الملل، به بررسی اجمالی هریک پرداخته و وجوه اشتراک و افتراق هریک را تشریح نمائیم.سوال اصلی این هست که چگونه میتوان ریسک را پایین اورد یا ازبین برد ؟ همچنین ابزار های مطمئن چه ابزاری هست ؟

کلیدواژه ها:

بیمه های اعتباری ، ضمانت نامه های بانکی ، ریسک ، حقوق تجارت