نقش فضای مجازی در بی تفاوتی اجتماعی افراد نسل Z

هدف از انجام این تحقیق بررسی نقش فضای مجازی در بی تفاوتی اجتماعی افراد نسل Z به شیوه توصیفی-تحلیلی می باشد. گسترش روزافزون استفاده از شبکه های مجازی بر ابعاد مختلف زندگی انسان ها تاثیرات مختلفی داشته است. یکی از مهمترین عرصه هایی که لازم می نماید اثرات این فضا بر آن بررسی شوند حوزه روابط اجتماعی انسان ها در بین دانش آموزان و دانشجویان است. محققان معتقدند فضای مجازی می تواند افراد را از تماس های اجتماعی محروم کند و ارتباطات اجتماعی را کم و نهایتا موجب بی تفاوتی اجتماعی گردد. فعال بودن در استفاده از شبکه های اجتماعی یکی از متغیرهایی است که می توان از آن به عنوان آفتی مهم و خطرناک در بوجود آمدن بی تفاوتی اجتماعی نام برد. هر چه شخص بیشتر در شبکه های اجتماعی و فضای مجازی مشارکت فعالتری داشته و به صورت منفعلانه با محتوای این شبکه ها برخورد داشته باشد، میزان بی تفاوتی بیشتری را تجربه می کند. دلسردی و بی علاقگی به مسائل جامعه، عدم درگیری مدنی در امور سیاسی و اجتماعی از جمله آسیب های اجتماعی این پدیده هستند. امروزه همراه با روند سریع گسترش شهری و سیر مهاجرت و تعدد و گوناگونی گروه ها و نسل های اجتماعی وارد شده به مدارس و دانشگاه ها، شاهد رکود مشارکت ملی در عرصه های فرهنگی، سیاسی و اجتماعی هستیم. نسل Z به عنوان اولین نسلی هستند که فناوری اینترنت را به راحتی در دسترس داشته و به لطف انقلاب وب در معرض میزان بی سابقه ای از فناوری قرار گرفته اند. این افراد در ادبیات بین الملل به عنوان نسل مهاجرین به شبکه های اجتماعی شناخته می شوند که در فضای دیجیتال متولد شده و رشد یافته اند. نتایج این بررسی نشان داد که افراد در جامعه ما دچار یک نوع فردگرایی منفی شده اند که با غرق شدن در شبکه های اجتماعی انزوا را به جمع، خودخواهی را بر عام گرایی و خودشیفتگی را بر جمع گرایی ترجیح می دهند. به باور برخی صاحبنظران، مساله ای چون بی تفاوتی در ایران و شماری از کشورهای در حال توسعه، از پیامدهای وضعیت «آنومیک» است که اکثر نوجوانان و جوانان و خصوصا نسل Z در جامعه با آن دست و پنجه نرم می کنند و به واسطه گسست از هنجارهای اقتصادی و اجتماعی، چالش های هویتی و جریان های ناخواسته نوسازی، به آن دچار می شوند.

کلیدواژه ها:

فضای مجازی ، بی تفاوتی اجتماعی ، دانش آموزان ، نسل Z.