ارزیابی و تحلیل نیازهای آموزشی توتون کاران با استفاده از مدل بوریچ (مورد:استان های مازندران و گلستان)

شناخت و تحلیل نیازهای آموزشی پیش نیاز یک سیستم آموزشی موفق است. نیازسنجی آموزشی توتون کاران اولین گام جهت استفاده بهینه از ظرفیت های آموزشی شرکت دخانیات به منظور ارتقا دانش و مهارت های آنان می باشد. این تحقیق به سنجش و اولویت بندی نیازهای آموزشی توتون کاران پرداخته است. جامعه آماری تحقیق شامل۲۷۷۰ توتونکار است که  ۱۷۵ نفر از آن ها با استفاده از جدول مورگان تعیین گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه ای که بر اساس مدل بوریچ برای سنجش نیاز آموزشی تنظیم شده است. روایی پرسشنامه با نظر خواهی از تعدادی از کارشناسان و اعضاء هیات علمی مورد تائید قرار گرفت. روایی تشخیصی و پایایی ترکیبی ابزار تحقیق با برآورد مدل اندازه گیری و پس از اعمال نظرهای فنی تامین شد. آماره های مورد استفاده برای سنجش عوامل تاثیرگذار در نیازهای آموزشی شامل فراوانی، میانگین، آزمون من وایت نی، آزمون کروسکال والیس و ضریب همبستگی بود. نتایج تحقیق نشان داد آشنایی با ماشین نشاءکار، آشنایی با ماشین دوخت، آشنایی با ضد عفونی خاک و کود خزانه، آشنایی با درجات مختلف توتون، آگاهی از نحوه استفاده از علف کش ها از بیشترین اولویت آموزشی برخوردار بوده اند. همچنین نتایج تحقیق نشان داد، سطح نیاز آموزشی توتون کاران تحت تاثیر شرکت در آموزش های قبلی، ارقام توتون و چگونگی بهره گیری از روش های مختلف ترویجی دارد.

کلیدواژه ها:

نیازسنجی آموزشی ، توتون کاران ، مدل بوریچ