بررسی تجربی اثر سطح آشفتگی جریان آزاد بر مولفه های آیرودینامیکی پهپاد باران امید در تونل باد

یکی از موضوعات مهم در طراحی، ساخت و بهره برداری از یک جسم پرنده بویژه پهپادها بررسی رفتار آن در شرایط مختلف اعم از مانور، صدمه، جو نامساعد و موارد دیگر می باشد. اینکه رفتار نیروهای آیرودینامیکی و کنترلی وارده بر پرنده در شرایط خارج از نقطه طراحی چگونه بوده و خلبان خودکار می تواند جسم پرنده را به حالت عادی برگرداند. در این تحقیق عملکرد یک پهپاد نسبت به شرایط بد جوی شامل سطوح مختلف آشفتگی جریان آزاد در تونل باد مورد بررسی قرار گرفته است. بطوریکه نیروهای وارد بر مدل نسبت به سطح اغتشاش و زاویه حمله در سرعتهای ۱۵ و ۲۴ متربرثانیه با استفاده از یک بالانس استرین گیجی ۶ مولفه ثبت و ارزیابی گردید. سطح آشفتگی جریان با استفاده از شبکه غیرفعال نصب شده در ابتدای محفظه آزمون در دو سطح ۱۵.۳۸% و ۲۴.۵۵% تولید شد که مقدار آن با استفاده از سرعت سنج سیم داغ  اندازه گیری گردید. نتایج حاکی از تغییرات ضریب برآ و پایداری طولی پرنده در هر دو سرعت با افزایش سطح اغتشاش کاهش یافته است. نکته جالب توجه کاهش نیروی پسا با افزایش سطح اغتشاش بوده که می تواند بدلیل کاهش پسای فشاری سطوح مختلف پرنده باشد.

کلیدواژه ها:

پهپاد ، ضرایب آیرودینامیکی ، سطح آشفتگی ، بالانس ۶ مولفه داخلی ، سرعت سنج سیم داغ ، تونل باد ، شبکه تولید آشفتگی