مروری بر رفتار رئولوژیکی نانوسیالات هیبریدی و بررسی عوامل موثر بر ویسکوزیته آنها

مخلوط کلوئیدی از ذرات فلزی و غیرفلزی با اندازه (۱۰۰ نانومتر) در سیال معمولی ، نانوسیال نامیده می شود. نانوسیالات به دلیل خواص رئولوژیکی و حرارتی برترشان به عنوان سیالات انتقال حرارت بالقوه در نظر گرفته م ی شوند. در دوره اخیر نانوسیالات مورد توجه محققان قرار گرفته است . تحقیق بر روی رفتار رئولوژیکی نانوسیالات از اهمیت بسیاری برخوردار است . در این مطالعه خلاصه ای از تعدادی از کارهای تحقیقاتی مهمی را ارائه می کند که در مورد رفتار رئولوژیکی نانوسیالها منتشر شده اند. این پژوهش نه تنها تاثیر شکل ذرات و محدوده سرعت برش را بر رفتار رئولوژیکی نانوسیالها مورد بررسی قرار می دهد، بلکه سایر عوامل موثر بر رفتار رئولوژیکی را نیز مورد مطالعه قرار می دهد. این عوامل عبارتند از نوع نانوذرات، کسر حجمی در سیالات پایه ، دما و اسیدیته . از بررسی متون، مشخص شده است که شکل ذرات، کسرحجمی آن، محدوده سرعت برش، سورفکتانت و میدان مغناطیسی به طور قابل توجهی بر رفتار رئولوژیکی هر نانوسیال تاثیر می گذارد. مشاهده شده است که نانوسیالهای حاوی نانوذرات کروی به احتمال زیاد رفتار نیوتنی را نشان می دهند و آنها یی که حاوی نانولوله ها رفتار جریان غیرنیوتنی هستند. علاوه بر این ، نانوسیالها رفتار نیوتنی را در مقادیر نرخ برشی پایین نشان می دهند در حال ی که در مقادیر نرخ برشی بالا مانند سیال غیر نیوتنی رفتار می کنند. مطابق تمام نتایج بدست آمده، ویسکوزیته دینام یکی نانوسیالات با افزایش کسر حجمی نانوذرات افزایش و با افزایش دما کاهش می یابد. همچنین نتایج مطالعات مختلف نشان داد که نانوسیالات حاوی نانولوله های کربنی چند جداره اغلب دارای رفتار غیر نیوتنی برای نرخهای برش پایین و رفتار نیوتنی برای نرخهای برش بالا هستند.

کلیدواژه ها:

ویسکوزیته دینامیکی ، رفتار رئولوژیکی ، نانوسیال ، نانوذرات ، نانولوله های کربنی