مطالعه تنوع ژنتیکی گیاه Rhamnus pallasii در شمال ایران

امروزه نشانگرهای مولکولی وسیله مطمئنی برای مطالعه ساختار اکولوژیکی و ژنتیکی جوامع گیاهی هستند. تنگرس (Rhamnus L.) یکی از بزرگترین سردههای تیرهی Rhamnaceae است . هدف از انجام این تحقیق مطالعه ی تنوع ژنتیکی جمعیت های مختلف Rhamnus pallasii در شمال ایران می باشد. آزمون AMOVA، اختلاف ژنتیکی معنی داری را در بین جمعیت های مطالعه شده نشان داد (P = ۰. ۰۰۱)، براین اساس، جمعیت ها ازنظر ژنتیکی از هم متمایز هستند. طبق آزمون AMOVA %۹۲ از تفاوتهای ژنتیکی بین جمعیت ها و ۸ % درون جمعیت ها وجود دارد. بنابراین سطح بالایی از تنوع ژنتیکی در بین جمعیت ها روی داده است . آزمون منتل بین فواصل جغرافیایی و ژنتیکی ، همبستگی معنی داری را در بین جمعیت ها نشان نداد .(R: ۰.۰۴۱, P: ۰.۰۳۰) بنابراین واگرایی ژنتیکی در بین جمعیت های مطالعه شده با فواصل جغرافیایی مرتبط نیست ؛ و ارتباطات ژنتیکی جمعیت ها بر اساس داده های ISSR در اکثر موارد متفاوت از ارتباط جغرافیایی آنها است . دادههای حاصل از مطالعات تنوع ژنتیکی بر اساس مارکر ISSR، با استفاده از روشهای آماری متفاوت رسته بندی و خوشه بندی از قبیل PCA، PCOA، UPGMA و WARD مورد ارزیابی قرار گرفتند و در همه ی موارد نتایج مشابه مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

مولکولی ، نشانگر ، ISSR ، Rhamnus