ارزیابی عملکرد و اجزای عملکرد سیاهدانه ، در شرایط شور

این آزمایش در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰به منظور ارزیابی اثر تنش شوری بر فلئورسانس کلروفیل و عملکرد سیاهدانه در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه پیام نور به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با ۳ تکرار اجرا گردید. عامل اول چهار سطح شوری شامل S۰ (۰) (محلول هوگلند بعنوان شاهد))، S۱ (۵۰)، S۲ (۱۰۰) و S۳ (۱۵۰) میلی مول (حاصل از کلریدسدیم و کلریدکلسیم با نسبت ۲۰ به ۱، در محلول هوگلند) و عامل دوم نیز چهار ژنوتیپ سیاهدانه از تودههای محلی کاشمر، گناباد، زابل و شهرضا بودند. در مرحله رسیدگی نیز صفات عملکرد دانه ، عملکرد بیولوژیک ، عملکرد اسانس و درصد اسانس ، با برداشت ۶ بوته در هر گلدان به صورت کف بر اندازه گیری شد. برهمکنش شوری و رقم بر کلیه صفات مورد بررسی معنی دار گردید. با توجه به نتایج بدست آمده توده محلی شهرضا که از نظر صفات عملکرد دانه (۳۵/۵۲ گرم در متر مربع )، عملکرد بیولوژیک (۱۵۵۰ گرم در متر مربع )، عملکرد اسانس ( ۰/۷۱ گرم در متر مربع ) و درصد اسانس (۳۶/۱ درصد) در بالاترین سطح شوری نسبت به سایر ارقام میانگین بالاتری داشت به عنوان رقم متحمل به شوری ارزیابی گردید.

کلیدواژه ها:

درصد اسانس ، سیاهدانه ، شوری ، عملکرد دانه ، عملکرد اسانس