مزاج شناسی در طب سنتی

مفهوم مزاج، یکی از مهمترین مفاهیم مربوط به سلامت در طب سنتی بوده، که تعیین کننده خصوصیات جسمانی ، روانی و عاطفی انسان می باشد. بدن انسان، حاوی خون، بلغم ، صفرای زرد (صفرا) و صفرای سیاه (سودا) است ، که ساختار بدن را می سازند و باعث درد و سلامتی آن می شوند. سلامتی در درجه اول حالتی است که در آن این مواد تشکیل دهنده از نظر قدرت و کمیت نسبت صحیحی با یکدیگر داشته باشند و به خوبی با هم مخلوط شوند. درد زمانی اتفاق می افتد که یکی از مواد یا کم یا اضافه باشد. هدف اصلی این مقاله بررسی نقش مزاج در سلامتی و دلایل اهمیت شناخت مزاج از نظر سردی و گرمی می باشد. ابتدا به تعریف مزاج و مفاهیم مرتبط با آن می پردازیم و سپس تعابیر رایج امروزی از مزاج را طرح و ویژگیهایی از مزاج را یادآوری می کنیم . در بررسی سیستم اندوکرین و الگوی سایتوکاینی افراد گرم مزاج و سردمزاج، به نظر می رسد افراد گرم مزاج دارای فعالیت سیستم عصبی سمپاتیک محیطی بیشتر و فعالیت سیستم عصبی پاراسمپاتیک کمتری نسبت به افراد سرد مزاج هستند. علاوه بر آن، با افزایش نسبت شدت گرمی مزاج به شدت سردی آن، فعالیت سیستم عصبی سمپاتیک محیطی افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

طب سنتی ، گرم ، سرد ، اندوکرین ، سایتوکاینی .