کورکومین پایداری هموگلوبین را تعدیل می کند

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 34

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MPEC02_001

تاریخ نمایه سازی: 2 تیر 1403

چکیده مقاله:

کورکومین ، ترکیب فعال زردچوبه است که می تواند از طریق نیروهای آبگریز بر تعاملات بین اسیدهای آمینه در زیرواحدهای هموگلوبین تاثیر بگذارد. مطالعات نشان دادهاند که کورکومین با افزایش فعل و انفعالات آبگریز بین اسیدهای آمینه غیرقطبی در زیر واحدهای گلوبین ، پایداری هموگلوبین را افزایش می دهد. این پایداری بهبود یافته می تواند عملکرد هموگلوبین را افزایش داده و به طور بالقوه از کم خونی همولیتیک جلوگیری کند. علاوه بر این ، کورکومین باعث کاهش پایداری زیر واحد آلفا گلوبین می شود که ممکن است پتانسیل درمانی برای درمان کم خونی سلول داسی شکل داشته باشد. درک نقش فعل و انفعالات آبگریز در ساختار و عملکرد هموگلوبین برای توسعه درمانهای جدید برای اختلالات خونی که بر ثبات و عملکرد هموگلوبین تاثیر می گذارند بسیار مهم است ، زیرا هدفگیری این فعل و انفعالات می تواند مولکول هموگلوبین را تثبیت کرده و عملکرد آن را بهبود بخشد. اثرات تعدیلی کورکومین بر فعل و انفعالات آبگریز، کاربردهای درمانی بالقوهای را برای این ترکیب طبیعی در درمان اختلالات خونی مختلف نشان می دهد. مطالعه حاضر به صورت مروری روایتی از مقالات موجود در پایگاههای اطلاعاتی google Scholar، PubMed، Scopus انجام شد.

نویسندگان

روح اله یوسفی

دانشجوی دکتری، گروه بیوشیمی دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس تهران

صادق حسن نیا

گروه بیوشیمی دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس تهران

سیدشهریار عرب

گروه بیوفیزیک دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس تهران