سنجش و تحلیل شهر مشهد از منظر رهیافت بیوفیلیک

امروزه رشد روزافزون توسعه شهرها و بهرهکشی از زمین و طبیعت به مثابه یکی از مهم ترین دغدغه های بشری محسوب می شود. دراین بین ، یکی از رهیافت هایی که بنا دارد تا طبیعت از بین رفته گذشته را، دوباره درون شهرها آورده و با بهرهگیری از پتانسیل های بالقوه و بالفعل مناطق شهری ، موجب ارتقای کیفیت محیط زندگی افراد شود، بیوفیلیک بوده که طی سالهای اخیر توجه زیادی را در حوزهی شهرسازی به خود جلب نموده است . این رهیافت ، برای بهبود و درک بهتر ارتباط میان همزیستی بهتر انسان و طبیعت در زندگی روزمره تدوین شدهاند و همچنین منجر به ترویج پایداری اجتماعی و محیط زیستی بخش های شهری می شود. پژوهش حاضر در راستای سنجش و تحلیل شهر مشهد از منظر رهیافت بیوفیلیک انجامگرفته است . بدین ترتیب ، این پژوهش ، از حیث روش، پژوهشی کمی - کیفی ، از حیث هدف، پژوهشی کاربردی و از حیث ماهیت ، پژوهشی توصیفی - تحلیلی است . روش جمع آوری دادههای این پژوهش مبتنی بر پیمایش اجتماعی (ابزار پرسشنامه ) است . جامعه آماری پژوهش حاضر، تمامی شهروندان شهر مشهد بوده که با استفاده از فرمول کوکران در سطح اطمینان ۹۵ درصد و بافاصله اطمینان ۵ درصد، تعداد ۳۸۴ نفر از آنها به صورت تصادفی در این پژوهش مورد پرسشگری قرار گرفتند. برای تعیین روایی پرسشنامه پژوهش از اعتبار محتوایی ( نظر متخصصان) و برای پایایی آن از آلفای کرونباخ استفادهشده است . نتایج این پژوهش نشان می دهد که شهر مشهد از منظر مولفه های زیرساخت ها و شرایط بیوفیلیک (با میانگین ۶۴/۲)، فعالیت های بیوفیلیک (با میانگین ۶۸/۲)، دانش و نگرش بیوفیلیک (با میانگین ۲۱/۲) و نهادها و حکومت بیوفیلیک (با میانگین ۰۴/۲) رهیافت شهر بیوفیلیک در وضعیت مطلوبی به سر نمی برد. بدین ترتیب ، درمجموع می توان اذعان داشت که شهر مشهد از منظر رهیافت بیوفیلیک (سطح معناداری آن کمتر از ۰۵/۰ و میانگین آن (۳۹/۲) پایین تر از میانگین معرف) از شرایط مطلوبی برخوردار نیست که این مسئله نیازمند توجه مسئولان و مدیران شهری مربوطه است .

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، شهر بیوفیلیک ، تنوع زیستی ، شهر مشهد.