بررسی الگو و مرکزیت در طرح های معماری و شهرسازی دوره ساسانیان

شهرسازی در دوران سلوکی و اشکانی پایهریزی شد این نهضت در دوره ساسانی روند رو به رشدش را با بنیاد بیش از بیست شهر بروز داد. شهرها در زمان ساسانی با توجه به اوضاع سیاسی، اجتماعی و اقتصادی، اغلب از یک طرح خاص پیروی میکنند و از یک نوع سازمان قابل توجهی برخوردارند. از جمله آن که در این دوره شهرها به محله های مختلف تقسیم میشوند و هر دسته از پیشه وران، در محله ی معینی سکونت دارند. در دوره ساسانی شکل شهرها از دو فرم کلی خارج نیست، یا دارای طرح مدور هستند و یا دارای نقشه مستطیل، و البته شهرهایی هم در این میان وجود دارند که بدون فرم هندسی خاصی هستند. با در نظر گرفتن اختلاف سطح زمین منطقه، براساس دید و اعتقادی خاص، شهرها دارای چهار دروازه بوده اند که به چهار سوی گشوده بوده است. الگوواره های شهرهای ساسانی از این امر تبعیت کردهاند. پیش از اسلام در واقع یک شهر- قدرت است. یعنی محل استقرار قدرت پادشاهی. پیدایش شهر و تکوین شهرنشینی در ایران تابع تحولات تاریخی و چگونگی ساختار اجتماعی آن بوده است. شیوه بررسی، توصیفی- تحلیلی است و منابع مطالب و تصاویر به صورت کتابخانهای گردآوری شده است. هدف اصلی این پژوهش به بررسی و تحلیل شهرهای ساسانی پرداخته شهرهایی که به صورت مدور و دایره ای و مرکزیت در آنها استفاده شده است بررسی الگو و تحلیل در شهرهای ساسانی مانند شهر گور و دارابگرد میباشد که به صورت شکل دایرهای و استفاده از حصار و دروازه در این مجموعه شهری میباشد.

کلیدواژه ها:

الگو ، مرکزیت ، شهرسازی ، ساسانیان.