مرور جامع و نظام مند ابزارهای خودکارآمدی مدرس

خودکارآمدی قضاوت و باور فرد درباره توانایی ها، نیازها و معلومات خود در انجام کارها و میزان انعطاف پذیری در موقعیت های سخت و خاص است. با توجه به مهم بودن خودکارآمدی تدریس مدرس، ارزیابی ابزارهای اندازه گیری آن لازم و ضروری به نظر می رسد. لذا هدف از این مطالعه مرور نظام مند ابزارهای استاندارد سنجش خودکارامدی آموزشی بود. در این مقاله مروری، جستجو در پایگاههای PubMed، Web of Science، Scopus و نیز Google Scholar از تاریخ ۱۹۹۴ تا ۲۰۲۴ و در منابع فارسی در Magiran SID, Irandoc از تاریخ ۱۳۷۲ تا ۱۴۰۲ جستجو شدند. سپس، ابزارها بر اساس معیار استاندارد Cosmin مورد ارزیابی کیفی قرارگرفتند. بعد از حذف رکوردهای تکراری و غیر مرتبط، مقالات غربالگری نهایی شدند. در مجموع ۱۰ ابزار مورد بررسی قرار گرفتند. بیشترین ابزار مورد استفاده خودکارآمدی شرر و نیز ابزار اسچانن، موران و طولانی ترین، پرسشنامه خودکارآمدی تدریس دیرا اسمولک بود. تمامی ابزارهای ذکر شده در این تحقیق ترجمه و بومی سازی شده اند و در پژوهش های پیشین مورد روان سنجی قرار گرفته اند. ابزار خودکارآمدی بندورا نیز با تنوع حیطه ها بیشترین جامعیت را در بین ابزارها داشته است. با توجه به نیاز به استفاده از ابزارهای معتبر و قابل اطمینان، نتایج مطالعه حاضر نشان داد که ابزار خودکارآمدی شرر و مدوکس در بررسی خودکارآمدی عمومی و ابزار اسچانن، موران و ولفوک در سنجش خودکارآمدی مدرس بیشترین استفاده را داشته است. ابزار خودکارآمدی بندورا نیز با تنوع حیطه ها بیشترین جامعیت را در بین ابزارها داشته است.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، مدرس ، ابزار ، استاندارد ، مقیاس