ارزیابی ریسک درکارخانه (مطالعه موردی کارخانه سیمان فیروزآباد)

همواره در صنایع با ریسک ها و عدم قطعیت هایی مواجه هستیم که عدم کنترل آنها، خسارات و ضررهای قابل توجهی به بار می آورد و در پیش برد اهداف آن صنعت تاثیر زیادی خواهد داشت لذا شناسایی و اولویت بندی ریسک ها، می تواند نقش به سزایی در موفقیت و بهره وری داشته باشد. در این پژوهش ریسک های کارخانه سیمان فیروزآباد مورد ارزیابی قرار گرفته است . برای این منظور ابتدا با مطالعات میدانی و کتابخانه ای ریسک های موجود شناسایی شدند که شامل اقدامات ناکافی ایمنی ، بهداشتی و محیط کار، عدم تهویه کافی ، مشکلات با همسایگان و اهالی منطقه ، کمبود تامین نیروی انسانی ، تامین قطعات و تجهیزات، کمبود نیروی متخصص و آشنا با تکنولوژی ، تورم و افزایش قیمت ، تخمین نادرست هزینه و بودجه ، بهره وری نیروی انسانی ، ریسک تاخیرات زمانی به دلیل نصب تجهیزات جدید، عدم تخمین درست حجم کار، ایجاد مشکلات ژئوتکنیکی مانند ریزش یا رانش زمین ، سیل ، بارندگی ، یخ زدگی ، زلزله ، ریسک سازمانهای بالادستی و پیمانکاران نامناسب است . سپس با استفاده از روش بهترین -بدترین گروهی (GBWM) رتبه بندی ریسک ها انجام شده است . نتایج حاصل نشان داده است که پیمانکاران نامناسب مهم ترین ریسک و عدم تهویه کافی و همچنین تورم و افزایش قیمت کم اهمیت ترین ریسک در کارخانه سیمان فیروزآباد هستند.

کلیدواژه ها:

ریسک ، عدم قطعیت ، روش بهترین -بدترین گروهی