تبیین عوامل موثر بر تقویت مردم گرائی گذرها در فضاهای شهری (مطالعه موردی: محله کوتی شهر بوشهر)
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 134
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESTJ-25-12_007
تاریخ نمایه سازی: 2 تیر 1403
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: یکی از نیازهای بنیادی بشر، ارتباطات اجتماعی است و پاسخگویی به این نیاز و تامین بستر مناسب برای آن، یقینا مستلزم وجود یک قرارگاه کالبدی است. گذرها به عنوان یک فضای شهری نقشی چشمگیر در پاسخ به این بعد از حیات انسان در جوامع شهری دارند چرا که با حمایت از افراد مختلف، قابلیت خلق فضاهای مردم گرا را خواهند داشت.گذر کوتی نیز مانند بسیاری از گذرها در شهرهای تاریخی کشور، در شهر بوشهر، روزگاری مرکز تعاملات و اجتماعات مردم بوده که طی زمان، نابسامان شده و اراضی آن به صورت متروک رها گشته و کارایی خود را به عنوان بخشی از فضای شهری از دست داده است.
روش بررسی: بنابراین در این تحقیق با استفاده از مطالعات کتابخانه ای، عوامل اجتماعی تاثیرگذار بر حضور مردم در فضاهای شهری استخراج و در مرحله بعدی از مشاهدات میدانی محدوده مورد مطالعه و ۴۸۷ پرسشنامه بر اساس فرمول کوکران برای سنجش نظرات کاربران در این ارتباط استفاده گردید و سپس با بهره گیری از نرم افزار SPSS از روشهای تحلیل عاملی، آزمون پیرسون و واریانس،
داده ها تحلیل شد.
یافته ها: از میان ۲۴ متغیر سنجش شده، ۶ عامل کلیدی موثر بر تقویت فضاهای مردم گرا تعیین گردید. شامل تعاملات اجتماعی، وابستگی مکان، احساس امنیت، افزایش جذابیت های بصری، حس تعلق و هویت مکان. نتایج آزمون ها نشان می دهند علاوه بر همبستگی قوی میان عوامل، آنها بر یکدیگر تاثیر مستقیم دارند.
بحث و نتیجه گیری: بنابراین، با در نظرگیری این عوامل در مدیریت، برنامه ریزی و طراحی این گذر در شهر بوشهر می توان هویت مغفول مانده گذشته آن را احیاء نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پریسا جانیان پور
کارشناس ارشد، گروه مهندسی طراحی محیط زیست ، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
نسیم صحرائی نژاد
دکتری مطالعات منظر، استادیار، گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران. (مسوول مکاتبات)
محسن کافی
دکتری علوم باغبانی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران.