آثار اعتراض به رای داوری داخلی در حقوق ایران با مطالعه تطبیقی در حقوق استرالیا

اعتراض به رای داوری، حقی است که در قوانین ایران و استرالیا برای محکوم علیه چنین رایی شناسایی شده است. اثر تعلیقی و اثر انتقالی این اعتراض، همانند شکایت از آرای قضایی، موضوعی است که نیاز به بررسی دارد. قانون آیین دادرسی مدنی کشورمان در خصوص اثر اعتراض در توقف یا ادامه اجرای رای داوری، ابهام دارد. همچنین حقوق ایران و استرالیا در مورد این موضوع که آیا شرط داوری تابع عقد اصلی بوده یا از حیث بقا، مستقل از آن می باشد، موضع متفاوتی دارند. در حقوق کشورمان، ابطال رای داوری مورد اعتراض، آن را بی اثر می سازد، اما در حقوق استرالیا، امکان صدور رای اصلاحی از جانب دادگاه یا بازگرداندن پرونده به همان داور یا داور جایگزین برای رفع نواقص موجود و صدور رای اصلاحی پیش بینی شده است. اعتراض به رای داوری، حقی است که در قوانین ایران و استرالیا برای محکوم علیه چنین رایی شناسایی شده است. اثر تعلیقی و اثر انتقالی این اعتراض، همانند شکایت از آرای قضایی، موضوعی است که نیاز به بررسی دارد. قانون آیین دادرسی مدنی کشورمان در خصوص اثر اعتراض در توقف یا ادامه اجرای رای داوری، ابهام دارد. همچنین حقوق ایران و استرالیا در مورد این موضوع که آیا شرط داوری تابع عقد اصلی بوده یا از حیث بقا، مستقل از آن می باشد، موضع متفاوتی دارند. این مقاله به بررسی آثار اعتراض به رای داوری داخلی در حقوق ایران، با مطالعه تطبیقی در حقوق استرالیا می پردازد. پایبندی حقوق استرالیا به شرط داوری و رای داوری تا حدی که امکان دارد، از جمله نکاتی است که در این مقاله از حقوق استرالیا می آموزیم و می توان در قالب اصلاح قوانین شکلی یا تفسیر قانون آیین دادرسی مدنی بر مبنای نیازهای واقعی، آنها را وارد نظام حقوقی کشورمان کرد.

کلیدواژه ها:

رای داوری داخلی ، حقوق استرالیا ، مطالعه تطبیقی ، اعتراض به رای داوری ، اثر اعتراض