شناسایی و احصاء مکان مناسب جهت استفاده از سیستم گرمایش خورشیدی در مقیاس خانگی،شبیه سازی پویا یک ساله با در نظر گرفتن تمامی اتلافات سیستم

هدف اصلی این مطالعه، تامین قدرت گرمایشی برای گرمایش فضای داخلی و آب گرم بهداشتی در یک خانه مسکونی در شانزده ایستگاه واقع در ایران با استفاده از گرم کننده های آب خورشیدی با لوله های خلاء بود. یک شبیه سازی پویای یک ساله با استفاده از نرم افزار TSOL ۵.۵ انجام شد و برای به دست آوردن داده های اقلیمی از نرم افزار Meteonorm ۷.۱ استفاده شد. مطالعات فنی و زیست محیطی و همچنین رتبه بندی ایستگاه ها پارامترهایی هستند که برای اولین بار در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج وزن دهی با استفاده از روش بهترین-بدترین (BWM) نشان داد که سهم کلیه بهره خورشیدی و کاهش انتشار CO۲ بالاترین و کمترین وزن را به ترتیب دارند. رتبه بندی ایستگاه ها با استفاده از تکنیک ARAS انجام شد و با استفاده از روش های VIKOR و TOPSIS تایید شد و بر اساس خروجی ها، ایستگاه های دوحه قطر و ژاپن به ترتیب به عنوان ایستگاه های مناسب و نامناسب برای استفاده از گرم کننده های آب خورشیدی معرفی شدند. در ایستگاه های مورد مطالعه، با استفاده از گرم کننده های آب خورشیدی، ۷۲.۶ مگاوات بر سال تولید شد که باعث کاهش انتشار CO۲ به مقدار ۱۹.۲۵ تن شد. با بررسی تعادل انرژی برای ایستگاه دوحه قطر، مشخص شد که بیشترین اتلافات مربوط به اتلافات حرارتی و نوری بودند که به ترتیب ۴۶% و ۳۵.۴% از کل اتلافات را تشکیل می دهند.

کلیدواژه ها:

گرم کننده آب خورشیدی ، روش های رتبه بندی ، بهره خورشیدی ، گرمایش فضای داخلی ، آب گرم بهداشتی