پیش بینی خودکارآمدی عملکردی بر اساس و ابعاد هوش معنوی و ویژگی های شخصیتی در دانشجویان (مطالعه موردی یک دانشگاه نظامی)

چکیدهپژوهش حاضر با هدف پیش بینی خودکارآمدی عملکردی بر اساس ویژگی های شخصیتی و ابعاد هوش معنوی در دانشجویان (مطالعه موردی یک دانشگاه نظامی) صورت گرفت. تحقیق حاضر کاربردی و از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری دانشجویان سال دوم دانشگاه بودند که بر اساس فرمول تابا چنیک، فیدل و آلمن ۱۵۰ نفر از آن ها با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های خودکارآمدی بندورا، هوش معنوی عبدالله زاده و همکاران و پرسشنامه شخصیتی نئو بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون هم زمان و گام به گام صورت گرفت. نتایج حاکی از آن بود که بین هوش معنوی و ویژگی های شخصیتی با خودکارآمدی رابطه معنادار وجود دارد. نتایج رگرسیون نشان داد که پیش بینی خودکارآمدی بر اساس هوش معنوی و ویژگی های شخصیت معنادار بوده و متغیرهای پیش بین به خوبی توانستند متغیر ملاک را در سطح ۰۰۱/۰ پیش بینی کنند. بنابراین، با توجه به توان پیش بینی کنندگی متغیرهای بررسی شده در این پژوهش، معاونت تربیت و آموزش دانشگاه می تواند به منظور افزایش میزان خودکارآمدی دانشجویان در جهت آموزش این متغییرها برنامه ریزی نماید.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، هوش معنوی ، ویژگی های شخصیتی