کاربرد شاخص خطر برای شناسایی بخش های مستعد تصادف راهها بر اساس بازرسی ایمنی راه

به دلیل نقص کلی دادههای قابل اعتماد در مورد تصادفات جادهای و گاهی به دلیل کم بودن اطلاعات در مورد تصادفات قابل پیشگیری، بازرسی ایمنی راه در بسیاری کشورها مورد توجه واقع شده است. شاخصهای متفاوتی نیز برای کمی کردن مفهوم خطر و شناسایی نقاط مستعد تصادف تعریف شده است. در کشور ما روشی مدون برای نحوه بازرسی و یک شاخص عددی که قطعات مختلف راهها را با یکدیگر مقایسه نماید وجود ندارد. هدف از این مقاله معرفی چنین شاخصی برای راههای دوخطه دوطرفه می باشد. این شاخص از ترکیب نتایج حاصل از بازرسی راه، ارزیابی سازگاری طرح هندسی راه و میزان در معرض خطر قرارگیری کاربر بدست میآید. در این مقاله با استفاده از یک مطالعه موردی، شاخص معرفی شده با روش موجود شناسایی نقاط حادثه خیز مقایسه شده و مورد آزمون قرار گرفته است. اعتبار سنجی مدل با استفاده از تحلیل همبستگی نشان میدهد که اختلاف معنیداری بین رتبه های شاخص پیشنهادی و روش معمول ادارات راه وجود ندارد. استفاده از این شاخص بویژه در راه هایی که داده های قابل اعتماد از تصادفات گذشته وجود ندارد توصیه میشود.

کلیدواژه ها:

بازرسی ایمنی راه ، شاخص خطر ، نقاط حادثه خیز ، راه دوطرفه