واکاوی عوامل موثر بر اختلال یادگیری نوشتن و ارائه راهکارهای برای بهبود آن

اخیرا دانش آموزانی که چالش هایی در یادگیری فعالیت های آموزشگاهی دارند، مورد توجه زیادی واقع شده اند. والدین، مربیان و پژوهشگران از همان ابتدای دوره پیش دبستانی شاهد سردرگمی بعضی از دانش آموزان در یادگیری مهارت های خواندن، نوشتن و ریاضی، که به عنوان تکلیف به آنها ارائه می شود، هستند. به همین دلیل حوزه اختلال یادگیری از موقعیتی ویژه برخوردار است. اختلال یادگیری با مشکلات خاص در کسب و استفاده از مهارت های گوش دادن، صحبت کردن، خواندن، نوشتن و توانایی های ریاضی همراه است. معمولا دانش آموزان دارای اختلال یادگیری، از سطح هوشی متوسط یا بالاتر برخوردارند اما در شرایط تقریبا یکسان آموزشی نسبت به سایر دانش آموزان عملکرد تحصیلی ضعیف تری دارند و برخلاف قرار داشتن در محیط آموزشی مناسب و نیز نداشتن ضایعات بیولوژیک بارز و فقدان مشکلات اجتماعی و روانی حاد، با سطح هوش متوسط قادر به یادگیری در زمینه های خاصی (خواندن، نوشتن و محاسبه) نیستند. بسیاری از والدین که دانش آموز دبستانی دارند از بدخطی یا بدنویسی فرزندشان شکایت دارند و به دنبال دلیل بروز این اختلالات هستند تا با رفع آنها به فرزندشان کمک کنند تا در آینده خط زیبایی داشته باشد. اختلال نوشتن باید به موقع تشخیص داده شود، در غیر این صورت ممکن است پی آمد های نامطلوب ثانویه را به دنبال داشته باشد. به عنوان مثال معلمان فکر می کنند که دانش آموز تنبل یا کم هوش است. بنابراین شناخت علائم و تشخیص به موقع این اختلال و متعاقب آن مداخله های ترمیمی سبب می-شود تا پی آمد های نامطلوب ثانویه آن به حداقل کاهش یابد.

کلیدواژه ها:

اختلال یادگیری ، نوشتن ، دانش آموزان.